مرتب سازی براساس:
از بین جاذبههای دیدنی میبد، یخچال میبد بنای منحصر به فرد و جالبی است. علی رقم ظاهر ساده خود کارکردی شگرف داشته و دارد. که تلفیقی از علم و هنر معماری است. کارکرد این بنا تولید یخ در زمستان و استفاده از آن در تابستان و خنک نگداشتن مواد فاسد شدنی بوده است.
شیراز، شهر بهار نارنج، شاعران نامدار و بنا های باستانی، با تنوع و تعداد زیاد جاذبه های گردشگری همه ساله به طور گسترده مقصد بسیاری از ایرانیان و حتی گردشگران خارجی می باشد. یکی از مشهور ترین بنا های این شهر که کمتر کسی نام آن را نشنیده، دروازه قرآن شیراز است.
این امامزاده متعلق به یکی از نوادگان امام صادق (ع) می باشد که در بین مردم با نام های سید فتح الله، سید ابوالفتح، سیدفتح و سید فتح الرضا نیز شناخته می شود. همچنین بر طبق نوشته روی یک زیلو این امامزاده تحت عنوان سلطان سیف الدین نیز یاد می شود.
شیراز محل زندگی بسیاری از شعرا و پادشاهان بوده و به همین جهت از جمله بناهای دیدنی موجود در این شهر می توان به وجود آرامگاه های متعدد اشاره کرد. جلال الدین شاه شجاع که لقبش ابوالفوارس است یکی از پادشاهان آل مظفر بوده است.
قلعه های تاریخی یکی از بهترین میراث های باقی مانده از روزگاران گذشته هستند. با بررسی این سازه ها و معماری این قلعه ها می توان به نکات مهم زیادی پیرامون شرایط و حتی فرهنگ و طرز فکر افراد آن دوران پی برد.
خانه دستمالچی کاشان از دیگر خانه تاریخی زمان حکومت قاجار و پهلوی کاشان است. این اثر ارزشمند با وجود قدمتی طولانی مورد کم توجهی قرار گرفته اما همچنان زیبا و چشم نواز است. خانه دستمالچی فقط 1 حیاط دارد و از قسمت های مختلف آن می توان به ایوان تابستانی، حوضخانه، سرداب و شاه نشین اشاره کرد.
خانه عامری های کاشان در زمان زندیه ساخته شد و در زمان قاجار، سهام السلطنه عامری آن را گسترش داد. پس از مرمت بنا توسط اداره میراث فرهنگی مورد بازدیدکنندگان فراوانی را از سرتاسر دنیا به سمت خود جذب کرد.
مسجد زردک اردکان از قدیمی ترین مساجد شهرستان اردکان است که قدمت آن به سده 8 هجری قمری برمی گردد. این اثر در تاریخ 19 مهر 1378 با شماره ثبت 2448 به لیست میراث فرهنگی ایران اضافه شد. اهالی اردکان به این مسجد گنج گلین می گویند.
این قلعه تاریخی متعلق به اواخر دوره افشاریه و اوایل دوره زندیه است. نقل است که این بنا در اصل از اموال "ابوالفتح خان"، یکی از خانهای منطقه بوده که پس از چندین نسل، وراث او تصمیم گرفتند این مکان تاریخی و پر خاطره را برای تبدیل شدن به موزه مردم شناسی به میراث فرهنگی شهرستان خاتم یزد اهدا کنند.
مدرسه علمیه امام خمینی که در سال ۱۳۷۷ با شماره ۲۱۸۵ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده، یک بنای قاجاری است که در ضلع جنوب شرقی مسجد جامع یزد، جنب چهارسوق و بازار شاهی واقع شده است. حدود ۲۰۰ سال پیش این مدرسه به همت شاهزاده ولی میرزا ساخته شد.