مرتب سازی براساس:
استان زیبای مازندران مجموعه ای وسیع از دیدنی های طبیعی و تاریخی می باشد و همواره گردشگران بسیاری را از نقاط مختلف به سوی خود جذب میکند. آمل که از قدیمی ترین شهرهای آن محسوب می شود به تنهایی مقصد تعداد زیادی از این گردشگران است.
اگرچه جنگل ها و دریای خزر از مقاصد گردشگری محبوب استان مازندران هستند، جاذبه های تاریخی این استان هم دست کمی از جاذبه های طبیعی آن ندارند و بازدید از آنها شما را ناامید نخواهد کرد.
در بخش قدیمی شهر ساری انواع عمارت ها و بناهای تاریخی به چشم می خورد که از جاذبه های استان مازندران به شمار می آیند. یکی از آنها عمارت تاریخی رمدانی می باشد که در محله آب انبار نو ساری قرار گرفته و از بناهای زیبای به جا مانده از دوران قاجار است.
شهر ساری علیرقم شهرت خود که به واسطه قرار گرفتن در خطه سرسبز شمال ایران به دست آورده و بسیاری آن را برای طبیعت زیبایش می شناسند، مکان ها و بناهای تاریخی بسیاری را نیز در دل خود جای داده که یکی از آنها خانه تاریخی منوچهرخان کلبادی است.
ساری یکی از مقاصد گردشگری محبوب در شمال کشور است که همواره در تمامی فصل ها میزبان مسافرانی از جای جای کشور بوده است. متاسفانه این شهر هم مانند اکثر شهرهای شمالی ایران بیشتر طبیعت زیبایش مورد توجه قرار گرفته.
یکی از بناهای تاریخی شهر ساری آب انبار نو در نزدیکی خیابان 18 دی است که در زبان محلی به نام نوانبار نیز شناخته می شود. این آب انبار توسط خورشید خانم که از خاندان معروف کنی ها بوده در زمان قاجاریه ساخته شده است.
بانک شاهی یزد، قدیمی ترین بانک این شهر و به دستور ملکه بریتانیا و به مدیریت فرگوسن بریتانیایی در زمان قاجاریه ساخته شد. بعد از انقلاب، بنای این بانک تا سال ها به دلیل انگلیسی بودن متروکه ماند تا اینکه به همت اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی یزد تعمیر و مرمت شد.
قدمت چارپاخانه میبد به دوران قاجار باز می گردد و یکی از زیباترین آثار تاریخی واقع در میبد می باشد. این اثر در تاریخ 19 مرداد سال 1379 و با شماره 2767 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
آب در ایران قدیم مسئله ای مهم و معضلی بزرگ بوده است. این موضوع در نایین نیز مسئله بزرگی بود و دیدن قنات های تاریخی به ما نشان می دهد قدمت آنها به بیش از هزار سال می رسد و شاید به خاطر همین برخی از آن ها خشک شده اند.
زورخانه پهلوان پور قدیمی ترین زورخانه فعال تهران است که از سال 1304 به همت حمزه علی پهلوان پور فعالیتش را در محله حسن آباد تهران آغاز کرد. حمزه علی پهلوان پور فردی خَیّر بود که تمام درآمدش را صرف زورخانه و نیازمندان می کرد.