مرتب سازی براساس:
کاروانسرای کومارچیلار (مسافرخانه گمبلر) در نیکوزیای شمالی واقع شده و مشخص نیست که دقیقا چه زمانی ساخته شده است، با این وجود تصور می شود که در اواخر قرن 17 ساخته شده باشد. کومارچیلار در مقایسه با بویوک هان بسیار کوچکتر است و ورودی آن مانند تمام کاروانسراها در حیاطی با فضای قرار دارد.
بویوک هان بهترین نمونه حفظ شده از سبک معماری کاروانسراهای عثمانی در قبرس است. این بنا در سال 1572 توسط اولین فرماندار عثمانی قبرس، لالا مصطفی پاشا ساخته و در اوایل دهه 1990 بازسازی شد و بار دیگر به مرکز شلوغ شهر قدیمی نیکوزیای شمالی تبدیل شد.
کیپ گروکو (Cape Greco) یا دماغه گرکو، سرزمینی در قسمت جنوب شرقی جزیره قبرس است. این دماغه در انتهای جنوبی خلیج فاماگوستا شرقی ترین بخش اتحادیه اروپا است و بخشی از منطقه شهری آیا ناپا (Ayia Napa) را تشکیل می دهد.
عرب احمد یک محله نزدیک خط سبز در نیکوزیا و همچنین نام مسجدی است که در این محله واقع شده است. نام این محله و مسجد آن از عرب احمد پاشا، یکی از فرماندهان ترک در ارتش عثمانی ها در زمان فتح نیکوزیا گرفته شده است.
موزه هنرهای مردمی قبرس در جاده بندر کرنیا قرار دارد و در سال 1974 افتتاح شد. این موزه نمونه خوبی از بناهای متعلق به سال های قبل از قرن هفدهم است که ابزار و وسایل سنتی مورد استفاده مردم قبرس را در معرض نمایش قرار می دهد.
ویرانه های قلعه سنت هیلاریون که در بالای کوه های سنگی مشرف به دریای مدیترانه قرار گرفته است، دارای دیوارهای مخروبه، تزئینات دوره بیزانس و بیش از 100 کیلومتر منظره تماشایی است. اگرچه تاریخ دقیق ساخت قلعه مشخص نیست، اما قدمت این قلعه و صومعه سابق به حدود 1000 سال قبل بر می گردد.
این موزه در اصل خانه دکتر نیهات ایلهان، سرگردی بود که در سال 1963 در گروه نظامی قبرس ترک خدمت می کرد که به دلیل مشکلات درون گروهی دسامبر همان سال، خانه او توسط تروریست های قبرس یونانی مورد حمله قرار گرفت.
ویرانه های صومعه گوتیک بلاپیاس در میان دامنه کوه کرنیا قرار گرفته و دارای تزئینات فرانسوی، تأثیرات جنوایی و ونیزی و باغ های رنگارنگ و سرسبز بسیار زیبا است. قدمت این بنا به قرن سیزدهم میلادی بر می گردد و به عنوان یک صومعه و محل زندگی پادشاهان هیو (Hugh) سوم و هیو چهارم استفاده می شد.
این محله پر از خانه های تراس دار سفیدپوش است که در گیرنه جادِسی (Girne Caddesi) قرار گرفته است و اولین پروژه مسکن اجتماعی قبرس بود. 70 خانه این محله در اوایل قرن بیستم ساخته شده و فقط با استفاده از مصالح محلی و با توجه به شرایط آب و هوایی جزیره ساخته شده اند.
مسجد حیدرپاشا دومین سازه مهم به سبک گوتیک در نیکوزیای شمالی بعد از مسجد سلیمیه است که برای اولین بار به عنوان کلیسای سنت کاترین در قرن 14 افتتاح شد. با وجود اینکه این مسجد رسما باز است، اما در عمل به ندرت مراسم نماز در آن برگزار می شود.