موقعیت جغرافیایی
سنگاپور کشوری در جنوب شرق آسیا و شمال خط استوا می باشد که کوچکترین کشور مستقل آسیاست. پایتخت این کشور نیز هم نام با خود کشور یعنی سنگاپور می باشد. از این رو گاهی باهم اشتباه گرفته می شوند. موقعیت استراتژیک سنگاپور در جنوب شبه جزیره مالزی اهمیت آن را که بزرگتر از اندازه اش می باشد خاطر نشان می کند. این کشور از جزیره سنگاپور و 63 جزیره دیگر تشکیل شده است که جزیره اصلیش 42 کیلومتر از غرب به شرق و 23 کیلومتر از شمال تا جنوب کشیده شده است. کشور سنگاپور با مساحت 722 کیلومتر مربع کمی کوچکتر از تهران است و از شمال با مالزی و از جنوب با اندونزی همسایه می باشد.
جمعیت و دین
بر طبق آمار بدست آمده در ماه ژانویه سال 2019 جمعیت کشور سنگاپور 5 میلیون و 835 هزار و 874 نفر می باشد. 74.1 درصد جمعیت مقیم این کشور را چینی تبارها، 13.4 درصد را مالایی تبارها، 9.2 درصد را هندی ها و 3.3 درصد دیگر نژادها تشکیل داده اند.
سنگاپور یک کشور چند مذهبیست. بیشتر مردم این کشور از پیروان مذهب بودا هستند که بر طبق آمار سال 2010 چیزی در حدود 33.2 درصد از افراد مقیم این کشور را تشکیل می دهند. بعد از مذهب بودایی 18.8 درصد مسیحی، 14 درصد مسلمان، 10 درصد تائو ، 5 درصد هندو و مابقی پیرو دیگر ادیان می باشند. همچنین 18.8 درصد از جمعیت سنگاپور پیرو هیچ مذهبی نیستند.
زبان
در سنگاپور 4 زبان رسمی انگلیسی، مالایی، چینی ماندارین و تامیلی وجود دارد. انگلیسی زبان متداول این کشور است و همچنین زبان تجارت، دولت و متوسط آموزش در مدارس می باشد. بخش های عمومی نظیر خدمات عمومی سنگاپور تجارت خود را به زبان انگلیسی اجام می دهند و مدارک رسمی که به زبان غیر انگلیسی یعنب مالایی، چینی ماندارین و تامیلی هستند می بایست به انگلیسی ترجمه شوند. بسیاری از تابلوها و علائم در این کشور به هر چهار زبان رسمی نوشته شده اند.
واحد پول
واحد پول کشور سنگاپور دلار سنگاپور می باشد که با کد اختصاریSGD و علامت S$نمایش داده می شود. اسکناس های رایج در سنگاپور در قطعات 2، 5، 10، 50، 100 و 1000 دلار سنگاپور موجود بوده و از اسکناس های 20، 25، 500 و 10 هزار دلار سنگاپور به ندرت استفاده می شود. همچنین سکه های این واحد پول که سنت نامیده می شوند به صورت سکه های 5، 10، 20 و 50 سنتی و 1 دلاری می باشند. هر 100 سنت هم معادل با 1 دلار سنگاپور است.
تاریخچه
تاریخ سنگاپور به قرن دوم و سوم بر می گردد. اخترشناس یونانی رومی بطلمیوس مکانی به نام سابانا را در قرن دوم در این منطقه شناسایی کرد ولی اولین نوشته های ثبت شده سنگاپور به زبان چینی مربوط به قرن سوم می باشد که این سرزمین را فو لو چانگ و یا پلائو یوجانگ نامیده اند. متاسفانه از نحوه زندگی مردم این سرزمین اطلاعاتی در دسترس نیست تا اینکه پادشاهی سنگاپور پدیدار شد. در اواخر قرن چهاردهم سنگاپور تحت فرمانروایی پارامسوارا بود تا به دست امپراطوری ماجاپاهیت یا سیامی اخراج شد. بعد از آن بود که سنگاپور تحت سلطنت ملاکا و جوهور قرار گرفت. در سال 1819 سر توماس استامفورد رافلز معاهده ای را با جوهور بست که طی آن به بریتانیا اجازه داده شد در این جزیره یک بندر تجاری ایجاد کنند و همین امر موجب گردید که در سال 1819 سنگاپور مستعمره بریتانیا شود. همچنین در سال ۱۸۲۴ به واسطه دو معاهده دیگر، سنگاپور به عنوان اموال بریتانیا به ثبت رسید.
در طول جنگ جهانی دوم سنگاپور به دست امپراطوری ژاپن فتح و اشغال شد که از سال 1942 تا 1945 به طول انجامید. زمانیکه جنگ به پایان رسید این سرزمین دوباره به کنترل انگلستان درآمد که با افزایش دولت های خود مختار همراه بود و سرانجام در سال 1963 با فدراسیون مالایا ادقام شد و مالزی شکل گرفت. با این حال به علت مشاجره ها و ناآرامی های اجتماعی بین حزب قوای مردم سنگاپور و حزب اتحاد مالزی و مسائل بسیار دیگری درنهایت سنگاپور از فدراسیون اخراج گشت. این امر باعث شد که سنگاپور در تاریخ 9 اوت سال 1965 به یک جمهوری مستقل تبدیل شود.
سنگاپور در مواجهه با بحران شدید بیکاری و مسکن در اواخر دهه 1960 برنامه مدرن سازی را آغاز کرد. این برنامه به تاسیس صنعت ساخت و ساز، ایجاد مجتمع های مسکونی عمومی بزرگ و سرمایه گذاری برای آموزش عمومی تمرکز داشت.
تا دهه 1990 این کشور به یکی از کشورهای پر رونق جهان با توصعه اقتصاد بازار آزاد، پیوندهای تجاری قوی بین المللی و بالاترین سرانه تولیدات داخلی بزرگ در آسیا به غیر از احتساب ژاپن تبدیل شد. امروزه سنگاپور یکی از لوکس ترین و گران ترین کشورهای جهان می باشد.
تعطیلات رسمی و مذهبی
در کشور سنگاپور نیز همانند دیگر کشورها تعطیلات ملی و مذهبی در کنار یکدیگر به چشم می خورند. به این ترتیب در این کشور هر ساله 11 روز تعطیلی رسمی وجود دارد که شامل روز اول ژانویه به مناسبت شروع سال نو میلادی، شروع سال نو چینی در فاصله ۲۱ ژانویه تا 20 فوریه به مدت 2 روز، روز آدینه نیک در ماه مارس یا آوریل، اول ماه مه به مناسبت روز جهانی کارگر، روز وساک در ماه آوریل یا مه که از تعطیلات سنتی بوداییان و هندوها می باشد، 9 اوت روز ملی سنگاپور که به مناسبت استقلالش از مالزیست، جشن دیپاوالی (دیوالی) یا جشن نور در ماه اکتبر یا نوامبر که از جشنهای هندوهاست، 25 دسامبر به مناسبت روز کریسمس و همچنین روز عید فطر و عید قربان می باشند.
• سال نوی میلادی: 1 ژانویه
• سال نوی چینی: ژانویه / فوریه (دو روز تعطیل است)
• آدینه نیک: مارس / آوریل (روزی است که در آن مسیحیان مراسمی را به یاد به صلیب کشیده شدن مسیح در نقاط مختلف جهان برگزار می‌کنند.)
• روز کارگر: 1 مه (روز کارگر به عنوان نشانه ای از همبستگی میان کارگران جشن گرفته می شود.)
• روز وساک یا بودا: آوریل / مه (روز تولد بودا)
• روز ملی سنگاپور: 9 اوت (روز استقلال سنگاپور از مالزی در سال 1965)
• دیپاوالی: اکتبر / نوامبر (جشن نور در مذهب هندو)
• روز کریسمس: 25 دسامبر (روز تولد حضرت عیسی)
• عید فطر: متغیر (روز اول ماه شوال و در پایان ماه رمضان است.)
• عید قربان: متغیر (روز دهم ماه قمری ذی‌الحجه است.)
ترین ها
دیدنی ها
دانستنیهای سفر
غذاهای ملل
فرهنگ و هنر
ایران گردی
ایده های سفر
سفرنامه ها
اخبار
ویدیو
ایرانگردی
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
