مرتب سازی براساس:
مسجد ییلدیز که از سال 1885 تا 1886 به دستور سلطان عبدالحمید دوم ساخته شده در جاده کاخ ییلدیز به سمت بلوار بارباروس در بیشیکتاش واقع شده است. این مسجد نمونه ای بی نظیر از معماری پایانی عثمانی است و گفته می شود که طرح آن را خود سلطان عبداحمید کشیده است.
این مسجد سلطنتی نمونه ای از معماری کلاسیک ترکی است و تنها مسجدی است که از ابتدا با شش گلدسته ساخته شده است. معمار این بنا شاگرد معمار سینان بزرگترین معمار سبک کلاسیک ترکی بوده و طرح این بنا نمونه ای از طرح های استادش معمار سینان ولی در مقیاسی بزرگتر می باشد و ساخت آن از سال 1609 تا 1616 به طول انجامیده است. گرچه امروزه این مسجد به نام مسجد بلو (آبی) معروف است ولی نام اصلی اش مسجد سلطان اَحمِت می باشد.
این برج مقبره ای است که در قرون یک و دو پس از میلاد مسیح با ترکیبی از دو شکل، مربعی که زیر ساخت آن و دایره ای که قسمت بالایی را تشکیل می دهد، بنا شده است. همه این سازه از بلوک های سنگی برش خورده می باشد .
این کلیسا که در بالت منطقه گلدن هورن قرار دارد تنها کلیسای ارتدکس شرقی است که هیچ وقت به مسجد تبدیل نشده است. این بنا در حدود قرن دهم ساخته شده ولی در قرن سیزدهم به دست پرنسس ماریا دوباره ساخته شد. پرنسس ماریا دختر میخائیل هشتم بود که توسط پدرش در سال 1265 به منظور ازدواج با یکی از خان های مغول به نام هولاکو به ایران فرستاده شد. ولی هولاکو قبل از رسیدن ماریا به مغولستان از دنیا رفت.
باستان شناسان در طی حفاری 7 خانه که متعلق به ثروتمند ترین ساکنان اِفِسوس بوده است را یافته اند. این ساکنین افسران عالی رتبه، فرمانروایان و تجار ثروتمند بوده اند. متراژ این خانه ها از 93 متر مربع شروع می شود و بزرگترین آنها 558 متر مربع می باشد.
باسیلیکای سنت جان کلیسایی در اِفِسوس است که توسط ژوستینین اول امپراطور روم شرقی در قرن ششم ساخته شده است.
این کلیسا که متعلق به اقلیت بلغاریست به کلیسای سنت استفان بلغاری مشهور است. در گذشته بلغاری ها در کلیساهای ارتدکس استانبول به عبادت می پرداختند ولی پس از جنبش ملی، کلیسای چوبی خودشان را در فِنِر ساختند. پس ار آنکه ساختمان چوبی اصلی بر اثر آتش آسیب دید ساختمان بزرگ کنونی در همان مکان ساخته شد.
خیابان نیکولسکایا به صورت مستقیم از میدان سرخ تا کلیسای کاتولیک کازان قابل دسترسی است. این خیابان نیز نام خود را از مهم ترین نهاد مذهبی موجود در آن یعنی صومعه یونانی نیکولاسکایا دارد. صومعه ی که بقایا و بازمانده هایش در فرعی یازدهم قابل مشاهده اند و قدمت آن به سال 1390 باز می گردد.
در هر شهر تاریخی خیابانی وجود دارد که گردشگران را مانند آهنربا به خود جذب می کند، آهنربای شهر مسکو نیز خیابان آربات است. خیابانی که با حال و هوای خاص و منحصربه فردی پرشده و هر کدام از ساختمان هایش داستانی جذاب را برای گفتن دارند. در واقع از این خیابان به عنوان نماد مسکو و یکی از جاذبه های برتر این شهر می باشد.
مرکز فرهنگی مولانا حدوداً در یک کیلومتری موزه مولانا و در نزدیکی قبرستان تاریخی اوچلَر واقع شده است، این مرکز فرهنگی با مساحتی بالغ بر 100 هزار کیلومتر دارای ظرفیت و مساحت کافی برای سازماندهی و برگزاری تمام مراسم در قونیه می باشد. مرکز فرهنگی مولانا دارای فضای روباز، سرپوشیده و یک سالن مجالس تشریفاتی می باشد.