بهترین مراکز دیدنی ایران

مناره گلپایگان یکی از مناره های به جا مانده از دوران سلجوقی است و با 18 متر ارتفاع و 9 قرن قدمت از بلندترین مناره های ایران به شمار می رود. مناره گلپایگان 2 در دارد و در داخل آن پله قرار قرار گرفته است. قسمت های پایین و بالا مناره در برهه ای از تاریخ، تخریب شد.

مناره ساربان اصفهان یکی از مناره های باز مانده از دوران سلجوقی است و می توان آن را به عنوان یکی از زیبا ترین مناره های آن زمان معرفی کرد. این اثر تاریخی در قرن 6 قمری و در حدود سال های 525 الی 550 ساخته شده است.

یکی از جاذبه های تاریخی استان لرستان چیزی جز یک مناره آجری تاریخی نیست. برای این که جادوی تاریخ در رگ هایتان جریان پیدا کند می توانید از ضلع غربی وارد مناره شوید و با بالا رفتن از 99 پله دورانی به بام مناره برسید و از ارتفاع 30 متر تمام مناظر اطراف را تماشا کنید.

شهر باستانی گور با قدمت دیرین خود از آثار فاخر زمان ساسانیان است. این شهر همچون شهرها تاریخی دیگر از نماد بلند مرتبه ای به نام منار بهره جست تا از فاصله های دور قابل روئیت باشد. منار میلو با پلان مربع شکل نام این برج بلند مرتبه است.

شنیدن نام منار جنبان اصفهان برای افراد زیادی این سوال ها را به وجود می آورد که چیست و چگونه ممکن است منار یا بنایی تکان بخورد. منار جنبان در تمام دنیا از ظریف ترین و جالب ترین انواع بناها در معماری محسوب می شوند.

در هنگام رفتن از همدان به کرمانشاه به شهر تاریخی کنگاور می رسیم که در دل خود مجموعه با ارزشی از روزگار هخامنشیان را جای داده است. معبد آناهیتا نام این مکان گردشگری چند هزار ساله است که به گفته باستان شناسان دومین بنای سنگی ایران پس از مجموعه با شکوه تخت جمشید می باشد.

مصلا در دوره صفویه و زمان سلطنت شاه سلیمان (سال1087 قمری) به همت حاجی ملک و معماری حاجی شجاع ساخته شد. گفته می شود در آینده نزدیک این بنا به مجموعه فرهنگی تاریخی تبدیل خواهد شد. اجزای کلی بنای آن گنبد آجری، یک ایوان بلند و رواق های طرفین آن است.

استان زیبای مازندران مجموعه ای وسیع از دیدنی های طبیعی و تاریخی می باشد و همواره گردشگران بسیاری را از نقاط مختلف به سوی خود جذب می‌کند. آمل که از قدیمی ترین شهرهای آن محسوب می شود به تنهایی مقصد تعداد زیادی از این گردشگران است.

از آنجایی که شهر یزد شهری با آب و هوای گرم بوده است از قدیم برخی خیرین به جای وقف مکان هایی نظیر حسینیه و مسجد، آب انبار می ساختند و آن را در خدمت مردم قرار می دادند به همین دلیل به عنوان مثال در کنار مسجد جامع به فاصله خیلی کم چهار آب انبار قرار گرفته است.

مدرسه میرزا ابوالحسن خان معمار باشی از جمله مدارس علمیه قدیمی در جنوب شهر تهران، در محله امامزاده یحیی می باشد. بر طبق کتیبه بالای سر در مسجد، سال ساخت این مسجد به سال ۱۳۰۳ هجری شمسی بر می گردد.