بهترین ایران

حمام شاه عباسی آمل یکی از بناهای دوران قاجار و مربوط به سده ۹ ه.ق است که در روستای آب گرم لاریجان واقع شده و در تاریخ ۷ مرداد ۱۳۸۲ با شماره ثبت ۹۳۴۹ به ‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

حمام دربند میزرا اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 11 مرداد سال 1384 با شماره 12356 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این حمام تاریخی عضوی از مجموعه مسجد و حسینیه به همین نام می باشد که مورد باسازی و مرمت قرار گرفته است.

حمام های عمومی ایران، همواره از نظر هنر معماری و نقش غیر قابل انکار آنها در فراهم آوردن محلی برای گرد هم آمدن و ملاقات مردم با یکدیگر، مورد توجه بوده اند. حمام حسن آباد یکی از حمام های دوران قاجار است که اگرچه قدیمی است ولی به شکل مدرن بازسازی شده و حتی مجهز به دوش است.

حمام حاجی آباد اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 11 مرداد سال 1384 با شماره 12661 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این حمام تاریخی با مصالحی نظیر آجر و ساروج ساخته شده است و با تزئیناتی نظیر آجرهای فرشی زیباسازی شده است.

حمام های شهر یزد از نظر معماری از جذاب ترین سازه های این شهر و حتی کشور می باشند که متاسفانه بسیاری از آنها به دلیل عدم آگاهی رسانی ناشناخته باقی مانده یا حتی تخریب شده اند. با این حال، تعداد اندکی از آنها که سالم مانده هنوز هم گردشگران بسیاری را به سمت این شهر تاریخی جذب می کنند.

در عصر قجر حمام های زیبای زیادی در تهران ساخته می شد و حکم کافه های امروزی برای گردهمایی های دوستانه و خانوادگی را داشت. یکی از این حمام های قدیمی زیبا در عصر فتحعلی شاه قاجار در مجله پامنار تهران در نزدیکی مسجد پامنار ساخته شده است.

حمام اشرف که رابینو (سرکنسول دولت بریتانیای کبیر در شهر رشت در اوایل قرن بیستم) آن را به نام حمام اشرف سلطان خوانده است، یکی از بناهاى کمتر شناخته شده به جا مانده از قرن دوازدهم هجرى قمرى است.

حمام اسلام منشاد یکی از این دست حمام های زیبای به یادگار مانده از دوره ایلخانی است که در شهرستان مهریز، دهستان میانکوه و روستای منشاد و در فاصله ۶۰ کيلومتري شهر يزد قرار دارد.

حمام استهریج با قدمتی مربوز به دوران قاجار و با شماره 2897 در تاریخ 5 آذر سال 1379 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این حمام در سال 1380 مرمت و بازسازی شد و سپس به موزه مردم شناسی تغییر کاربری داده شده است.

حسینیه و میدان وقت و ساعت و نخل یزد مربوط به دوره قاجار می شود، این اثر در تاریخ 25 اسفند سال 1378 با شماره 2656 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. میدان وقت و ساعت از جمله بناهایی است که در کتاب تاریخ یزد، نوشته جعفر محمد جعفری، از آن یاد شده است.