مرتب سازی براساس:
این کلیسا در قسمت بالایی شهر دزوراگیوغ و روبه روی قلعه قدیمی ایروان در سمت چپ کرانه های روخانه هرازدار آرمیده، صومعه ای تنها که از اوایل دوران مسیحیت تا کنون در این مکان ایستاده است. این مجتمع بزرگ با دیوارهایی بلند و مستحکم احاطه گردیده است.
پروژه ساخت و ساز این کلیسا در بخش جنوب غربی ایروان از مارس سال 2001 بر اساس طرحی تنظیم شده از بغداسار آرزومانیان (Baghdassar Arzoumanian) و به لطف حمایت های مالی بی شائبه خیر ارمنی خانم لوئیسه سیمون مانوگیان (Mrs. Louise Simone Manoogian) آغاز گردید.
استحکامات شهری از دوران قدیم و باستانی تا امروزه تغییرات زیادی کرده، در دوران کهن از دیوارها و برج های مرتفع به عنوان ساختارهای مستحکم استفاده می کردند اما امروزه فرم و ساختار آنها به طور قابل توجهی تغییر نموده ولی خوشبختانه هنوز هم آثاری از نمونه های تاریخی برای اثبات الگوهای شهرهای قدیمی یافت می شود.
می توان از دریاچه قو به عنوان جذاب ترین و دوست داشتنی ترین مقاصد گردشگری ایروان نام برد، جاذبه ای شگرف در نزدیکی خانه اُپرا. این دریاچه مصنوعی در سال 1963 ساخته شد و به افتخار پیوتر ایلیچ چایکوفسکی، دریاچه قو نامگذاری گردید. قلمرو آن میزبان تندیس آرنو باباجانیان یکی از مشهورترین آهنگسازان ارمنستان و مجسمه مِلودی است.
در خیابان شمالی ایروان، نبض شهر را لمس نمایید، پیاده رویی مدرن که سراسرش از عابرپیاده های پرشور و هیجان پر شده است. این خیابان با طول 450 متری و عرض 27 متری در سال 2007 افتتاح گردیده و ساختمان هایی لوکس چند طبقه ای، فروشگاه هایی بی انتها، کافه ها، رستوران ها و کلوب های شبانه دوست داشتنی و جذابی را در دل خود جای داده.
ماه آوریل سال 1953 مصادف با افتتاح موزه ای تخصیصی به هنرمند، نویسنده متقکر و شاعر برجسته هومانس تومانیان شد. موزه ای شگرف با 1800 آیتم نمایشگاهی. طبقه دوم این موزه جایگاه خانه مدلسازی شده وی می باشد، خانه ای با شش اتاق خواب که به خوبی تصویر خانه شخصی هومانس تومانیان در تفلیس را به نمایش می گذارد.
این موزه در سال 1976 با هدف نگهداری و نمایش آثار به جامانده از هنرمند بزرگ و صاحب سبک ارمنستان مارتیروس ساریان تاسیس گردید. در واقع می توان از این موزه به عنوان میراثی ماندگار از این هنرمند شهیر نام برد، میراثی که از وی به جا مانده و در حال حاضر از 240 نمونه تکمیل شده با خلاقیت بی انتهای این استاد شهیر حفاظت می کند.
این موزه در سال 1963 در محل زندگی آهنگساز معروف الکساندر سپندیاریان ساخته شد، خانه ای که وی سال های آخر زندگیش را در آن سپری نمود. در تاریخ بیست و پنجم نوامبر سال 1967 برای اولین بار درب های خود را به روی بازدیدکنندگان گشود. در اوایل مجموعه این موزه با 400 آیتم راه اندازی گردید.
می توان از آرام خاچاتوریان به عنوان یکی از معروف ترین آهنگسازان ارمنی در سال های حکومت اتحاد جماهیر شوروری سوسیالیستی نام برد، هنرمندی معروف که آثارش بیشتر تحت تاثیر موسیقی ارمنی بود. موزه خانه آرام خاچاطوریان در سال 1978 درست پس از مرگ این آهنگساز نامی با هدف ارائه اطلاعات لازم درباره موسیقی آرام خاچاطویان تاسیس گردید.
این پل در سال 1945 بنا گردید و به پاس پیروزی در جنگ جهانی دوم، پل پیروزی نام گرفت. این پل جذاب با طول 200 متری در ارتفاع 34 متری بر فراز رودخانه قرار گرفته است. ساختار اولیه آن در اثر وقوع زمین لرزه ای که در سال 1679 اتفاق افتاد، کاملا تخریب گردید اما در سال 1830 بعد از تسخیر ایروان توسط روسیه بازسازی شد.