بهترین مراکز دیدنی ایران

یکی از شاهکارهای معماری و هنری نایین آسیاب آبی ریگاره است. این آسیاب از زمان کیخسرو باقی مانده است و قدمت آن به بیش از 2000 سال قبل می رسد. آسیاب آبی ریگاره زیر خاک مدفون شده بود ولی در اثر تلاش های اداره میراث فرهنگی، مردم محله محمدیه و کارشناسان از دل خاک بیرون آمد.

آسیاب آبی ترک آباد اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد. این آسیاب که برای خورد کردن گندم و تبدیل آن به آرد استفاده می شود بنایی خشتی و گلی می باشد که از ویژگی های خاص آن می توان به تعداد زیاد پله های موجود در آن اشاره کرد.

مسجد کوه ارنان در مهریز یکی از کوه های خاص در استان یزد است که با وجود تعدادی چشمه و قنات محل مناسبی برای روستایی با قدمت چندین هزار ساله شده که مقصد بسیاری از گردشگران داخلی و خارجی است.

عمیق ترین آسیاب زیرزمینی و تنها آسیابی در جهان که با دست در زمین حفر شده است، آسیاب دو سنگی در روستای محمد آباد شهرستان میبد می باشد که از دوران تاریخی قاجاریه تا به امروز باقی مانده است.

سردر قیصریه در واقع ورودی باشکوه یکی از بازار های قدیمی اصفهان به نام قیصریه است. سردر قیصریه در گذشته از دروازه های بسیار مهم ورودی شهراصفهان بوده و اصفهان جدید را به محدوده قدیمی شهر وصل می کرده است.

مسجد جامع آمل یکی از مساجد جامع قديمي ايراني است که مربوط به اواخر دوران صفوی بوده و بر اساس منابع ذکر شده از سال ۱۱۰۶ به دستور شاه سلطان حسین صفوی ساخته شده و خوشبختانه پس از زلزله و آتشسوزی رخ داده هنوز پابرجاست.

در فاصله 72 کیلمتری از شهر یزد، در قبرستانی بر بالای تپه‌ها، واقع در روستای توران پشت گنبدی دیده می‌شود.این گنبد سنگی بر برجی 8 ضلعی بنا شده و از نظر سبک معماری و ساخت دوره سلجوقی یک نمونه فاخر تلقی می‌شود.

برج کبوترخان کسنویه یزد اثری به مانده از دوران صفویه می باشد که در تاریخ 7 مهر سال 1381 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این برج بنایی دو طبقه می باشد که پلانی دایره شکل دارد و به همین ترتیب داخل بنا پله هایی به صورت مارپیچ و چسبیده ساخته شده که تا پشت بام ادامه دارد.

عبا بافی نایین صنعت دستی بسیار زیبا، قدیمی و ظریف این شهر است و از روزگاران گذشته در بوشهر، کوهپایه و محله محمدیه نایین رونق داشته است. در این محله کارگاه های عبا بافی در به داخل زمین رفته اند.

این بنا که متصل به یک مدرسه است مربوط به دوره قاجار است، و در تاریخ ۱۵ دی ماه سال 1375 با شماره ثبت ۱۸۲۸ در فهرست آثار ملی ثبت شده است. این مسجد که توسط ملا محمد باقر بنا شده دارای بخش تابستانه و زمستانه است.