بهترین مراکز دیدنی ایران

مناره گلپایگان یکی از مناره های به جا مانده از دوران سلجوقی است و با 18 متر ارتفاع و 9 قرن قدمت از بلندترین مناره های ایران به شمار می رود. مناره گلپایگان 2 در دارد و در داخل آن پله قرار قرار گرفته است. قسمت های پایین و بالا مناره در برهه ای از تاریخ، تخریب شد.

این خانه تا سال 1357 هجری شمسی مسکونی بوده اما بعد از آن چندین سال به حالت متروک باقی مانده بوده که سپس در سال 1379 هجری شمسی پس از بازسازی در سال 1382 به هتل لاله یزد تغییر کاربری داده شده است.

خیابان ولی عصر به طول 18 کیلومتر طولانی ترین خیابان خاورمیانه به شمار می رود. این خیابان جنوب ِتهران را به شمال تهران وصل می کند. خیابان ولی عصر از میدان راه آهن در جنوب آغاز و به میدان تجریش در شمال ختم می شود.

مساجد در اصفهان، یکی از مهمترین بناهای کهن و زیبای این شهر را تشکیل می دهند و مسجد ایلچی یکی از همین ساختمان های تاریخی به شمار می رود. این مسجد در زمان حکومت شاه سلیمان صفوی و به همت صاحب سلطان بیگم، دختر حکیم نظام الدین محمد بنا شده است.

مجتمع فرهنگی هنری استاد فرشچیان در سال 1378 زیر نظر وزارت فرهنگ و ارشاد تاسیس شد و هدف آن توسعه هنر اصفهان تا به امروز شده است. بر روی این مجموعه نیز نام هنرمند ارزشمند اصفهانی، استاد محمود فرشچیان قرار گرفته است که هنر نگارگری شان زبانزد ایرانیان و جهانیان است.

پل چوبی یا پل جویی نام پلی است بین دو پل الله وردی خان یا سی و سه پل و پل خواجو. در سال 1065 قمری شاه عباس دوم دستور داد تا این پل را به عنوان راهی میان کاخ های حاشیه شمالی زاینده رود و کاخ های حاشیه جنوبی آن بسازند.

کاروانسرای خانات پهناورترین ساختمانی است که در زمان ناصرالدین شاه در سال 1261 هجری شمسی در تهران ساخته شد. این کاروانسرا با زیر بنای 10500 متر در مسیر حرم حضرت شاه عبدالعظیم و در جاده ابریشم ساخته شده است.

استان یزد چندین کاروانسرا دارد که کاروانسرای سنگی انجیره اردکان قدیمی ترین آنهاست و به دلیل دور افتادگی از جاده اصلی به شدت در معرض تخریب قرار دارد. این اثر مربوط به دوره ایلخانی می شود.

خانه قیومی اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که با شماره 3608 در تاریخ 7 مهر سال 1381 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این خانه در یکی از قدیمی ترین محله های شهرستان ابرکوه یعنی درب قلعه قرار گرفته است و به شدت نیاز به رسیدگی و بازسازی دارد.

نقل است امامزاده عبدالله بن موسی بن جعفر (ع) از نوادگان امام موسی کاظم و برادر امام رضا(ع) است. اشعار سردر بقعه نیز این مکان را متعلق به ایشان دانسته اما مدارک موثقی که نشان بدهد محل دفن امامزاده اینجاست، وجود ندارد. ساخت این بنا به قرن پنجم هجری شمسی برمیگردد.