بهترین مراکز دیدنی ایران

یکی از خانه های دیرینه شهر اصفهان خانه قزوینی ها است، بنایی زیبا با پنجره های گسترده و به رنگ خاک. با نگاه کردن به آن به عجین شدنش با زمین و معماری های تاریخی این شهر پی خواهید برد و حال هوای دلنشینی را تجربه خواهید کرد.

مناره گلپایگان یکی از مناره های به جا مانده از دوران سلجوقی است و با 18 متر ارتفاع و 9 قرن قدمت از بلندترین مناره های ایران به شمار می رود. مناره گلپایگان 2 در دارد و در داخل آن پله قرار قرار گرفته است. قسمت های پایین و بالا مناره در برهه ای از تاریخ، تخریب شد.

سردر قیصریه در واقع ورودی باشکوه یکی از بازار های قدیمی اصفهان به نام قیصریه است. سردر قیصریه در گذشته از دروازه های بسیار مهم ورودی شهراصفهان بوده و اصفهان جدید را به محدوده قدیمی شهر وصل می کرده است.

بابا رکن الدین یکی از زاهدان و عارفان بزرگ قرن 7 و 8 قمری بوده و در زمان سلطان ابوسعید مغول می زیست. او مسعود بن عبدالله بیضاوی نام داشته و اصل و نسبش به شهرستان بیضا در استان فارس می رسد.

تنگه غرقاب نام خودش را از روستای گرفته است که در آن قرار دارد. این تنگه شهرت خودش را مدیون کتیبه ها و سنگ نوشته های تاریخی است، اما طبیعت آن نیز یکی از بکرترین و زیباترین مناظر طبیعی این استان به حساب می آید.

محله جلفا اصفهان با پایتخت شدن اصفهان در دوران صفوی ایجاد شد. به نظر می رسد شاه عباس هدف جداسازی شیعیان و غیر شیعیان را داشت، لذا دستور مهاجرت ارامنه شمالی کشور را از شهر جلفا در حاشیه رود ارس صادر کرد.

یکی از خوش نویس های بزرگ و مشهور خط نستعلیق میر عماد حسن قزوینی است که از هنرمندان قرن 10 قمری به شمار می رود. او نه تنها در ایران و در دربار صفوی نام دار بود، بلکه آوازه اش به قلمرو حکومت عثمانی و دربار گورکانیان هند نیز رسیده بود.

واله را می توان از شعرا و خوشنویسان مربوط به اواخر حکومت زندیه و اوایل دوران حکومت فتحعلی شاه قاجار دانست. او علاوه بر شعر و خط در فنون ادبی، عربی، عرفان، حکمت و ریاضیات نیز دانشمند بود و مورد احترام بزرگان قرار داشت.

استان اصفهان سراسر شگفتی و زیبایی است، از شیرینی های خوشمزه و سوغات های رنگارنگ آن گرفته تا معماری با شکوهش. اما این منطقه از جاذبه های طبیعی بسیار زیبایی نیز برخوردار است و یکی از این شگفتی ها، غار پریان می باشد.

حاجی میرزا خان، معروف به تاجر مصری، در سال 1061 قمری همزمان با پادشاهی شاه عباس دوم این مسجد را در فضایی با ابعاد 40 در 50 متر مربع بنا کرد. با نزدیک شدن به مسجد مصری به سردری زیبا با کاشی کاری های چشم نوازی رو به رو خواهید شد.