بهترین مراکز دیدنی ایران

جاذبه های طبیعی استان مازندران از مهمترین مقاصد گردشگری شمال کشور هستند که به دلیل مناظر و طبیعت زیبا و همچنین آب و هوای معتدل خود شناخته شده هستند. دره لاکره یکی از مکان های دیدنی در شهرستان سوادکوه در استان مازندران است.

بنا بر اعتقاد مردم مزار شیخ بهاالدین در این محل قرار گرفته و نام نجم الدین شیخ محمود بن شمس الدین شیخ محمد بهاالدین بر روی سنگ قبری که در این آرامگاه دیده می شود نوشته شده است.

خانه موزه کاظمی همان خانه ای است که سریال پدرسالار را سی سال پیش در آن ضبط کردند و همه ما درون این خانه را دیده ایم. خانه ای با یک حیاط مشجر و ایوان با ارسی های رنگی و دیوارهای ساده که الان رنگ آن ها سفید است.

مسجد ملا اسماعیل در جنوب میدان بازار خان یزد و کنار آب انبار و بازاری به همین نام قرار دارد. در گذشته این مسجد شامل مدرسه‌ای نیز بوده که در حال حاضر تنها ورودی آن باقیمانده. این بنا در دوره قاجار و به دستور ملا محمد اسماعیل عقدایی که در قرن 13 بسیار مشهور بوده ساخته شده است.

قلعه محمد باقری هرات اثری به جا مانده از دوران زندیه می باشد که در تاریخ 9 اردیبهشت سال 1382 با شماره 8554 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این قلعه که اکنون متروک می باشد در گذشته مسکونی بوده و به شخصی به نام حاج محمد باقر تعلق داشته است.

میدان ولی عصر تهران در دوره پهلوی ساخته شد و میدان ولیعهد نام داشت. در این میدان دایره ای شکل دو حوض با اشکال ذوزنقه بر روی یکدیگر سوار بودند و اضلاع این ذوزنقه کمی تحدب و تقعر داشت که جلوه بصری آن را دو صد چندان کرده بود.

شهر یزد، شهری با آب و هوای کویری است و از همین رو افراد خیر بسیاری آب انبارهای بی شماری در گوشه و کنار این شهر ساخته اند. آب انبار سرحوض یکی از این بسیار آب انبارها می باشد که با معماری عالی و بی نقص خود از دوران زندیه تا به امروز در روستای عزآباد شهرستان اشکذر به یادگار مانده است.

موزه ورزش المپیک و پارالمپیک در بهمن 1397 مطابق با چهلمین سالگرد انقلاب اسلامی با منظور ترویج ورزش در میان ایرانیان بالاخص بین نوجوانان و جوانان در مجموعه فرهنگی ورزشی انقلاب تهران در محل کمیته المپیک سابق افتتاح شد.

مسجد جامع خورمیز سفلی با قدمتی مربوط به دوران قاجار و با شماره 2802 در تاریخ 16 مهر سال 1379 توسط سازمان میراث فرهنگی ایران به عنوان یکی از آثار ملی به ثبت رسیده است.

مسجد جامع ابرکوه که از بناهای با ارزش ابرکوه به حساب می‌آید دارای دو قبله یا محراب اصلی است. از این رو به مسجد دو محرابی معروف است. بنای باقیمانده فعلی از دوره ایلخانیان است اما در دوره‌های تیموری و صفوی نیز گسترش یافته.