بهترین ایران

برج خواجه نعمت عقدا یا برج خواجه نصیر با قدمتی مربوط به دوران ایلخانی و با شماره 3612 در تاریخ 15 اسفند سال 1379 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این برج درواقع به دستور خواجه نعمت ساخته شده تا محلی برای استراحت کاروان هایی باشد که از این راه عبور می کرده اند.

برج سنگی یزد اثری به جا مانده از دوران افشار می باشد که در تاریخ 11 مرداد سال 1384 با شماره 12369 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این برج بخشی باقی مانده از برج و باروهای ندوشن می باشد و به دلیل ساخت حدود یک متر از دیوار این بنا با سنگ آن را برج سنگی نام گذاری کرده اند.

در زیر بازارچه محله لرد آسیاب که در بلوار بسیج شهر یزد قرار دارد، مسجدی به همین نام در کنار خانه علی قرار گرفته است که در کنار هم منظره بسیار جذابی را برای دوستداران معماری و گردشگران داخلی و همچنین خارجی فراهم ساخته اند.

در ارتفاعات شمال غربی تهران در محله سعادت آباد پارک دنجی به نام پرواز وجود دارد که به دلیل همجواری با خیابان پرواز آن را پارک پرواز می نامند. این پارک به دلیل قرار گرفتن در ارتفاع هوای آن بسیار سالم و مطبوع است. همچنین گردشگران می توانند حیوانات خانگیشان را به این پارک ببرند.

آب انبار حاج سید حسین اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 11 مرداد سال 1384 با شماره 12340 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. سازنده این آب انبار حاج سید حسین خویدکی بوده است که در کنار این آب انبار آب انبارهای دیگری نیز بنا کرده است.

بقعه ملا اسماعیل اثری به جا مانده از قرن 13 هجری قمری می باشد. میرزا سلیمان حسن طباطبایی این بقعه را برای یکی از واقفان دوران قاجار به نام آخوند ملا اسماعیل بن عبدالملک عقدایی ساخته است و خودش نیز در این بقعه دفن شده است.

خانه بیرونی میبد که به دارالبرهان نیز معروف است، بنایی مربوط به دوره ایلخانی است که تا چندی پیش مسکونی بوده و به دست خانواده برهانی اداره می شده. اما در حال حاضر در طرح حفاظت و ساماندهی قرار گرفته است.

خانه موسوی اثر باقی مانده از دوران قاجار می باشد که درتاریخ 24 بهمن سال 1375 با شماره 1840 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این خانه قدیمی کاربری مسکونی داشته است.

خانه های قدیمی شهر یزد از زیباترین آثار باقی مانده از دوران های مختلف تاریخی می باشند که با گذشت زمان برخی از آنها تغییر کاربری داده اند و به عنوان مکان هایی نظیر موزه یا اقامتگاه فعالیت می کنند.

این بازارها علاوه بر محلی برای کسب درآمد و خرید مایحتاج، از لحاظ فرهنگی نیز مورد توجه بوده اند؛ در واقع با توجه به معماری این بازارها و مغازه ها و اجناسی که فراوانی بیشتری دارند، اطالاعات فرهنگی ارزشمندی را می توان درباره منطقه و ساکنان آن به دست آورد.