ترین ها
دیدنی ها
دانستنیهای سفر
غذاهای ملل
فرهنگ و هنر
ایران گردی
ایده های سفر
سفرنامه ها
اخبار
ویدیو
ایرانگردی
اگر از شلوغی شهرها فراری هستید و می خواهید بدانید آرام ترین نقاط گردشگری جهان کجاها هستند، این مقاله مختص شماست. از جزایر دورافتاده گرفته تا گردشگاه های خلوت کوهستانی، این پناهگاههای آرام، فرصتی برای دوری از هرج و مرج زندگی روزمره هستند. سواحل بکری را تصور کنید که در آنها تنها صدا، صدای برخورد امواج ملایم به ساحل است، یا جنگل های سرسبزی که تنها ردپای موجود در آنها، ردپای شماست.
مکان هایی مانند بهشت کارائیب مونتسرات، با مناظر آتشفشانی و سواحل متروک، یا جزایر سلیمان، با صخره های بکر و استراحتگاه های دنج، بهشت مسافرانی هستند که به دنبال آرامش و مکان های خلوت می گردند.
چه بخواهید جواهرات پنهان جزیره کومور، بهشت ساحلی آفریقا، زیبایی های کمتر شناخته شده تیمور شرقی، یا جذابیت صلح آمیز سنت وینسنت و گرنادین ها را کاوش کنید، مکان های رویایی، خلوت و دنج در جهان کم نیستند. این مکان های کمتر بازدید شده در سراسر جهان، مقصدی عالی برای تعطیلات آرام و بی دغدغه و تکه ای از بهشت دور از جمعیت و دنیای مدرن هستند. در ادامه مقاله این مقاصد را بر اساس میانگین تعداد بازدیدکنندگان سالانه آنها بررسی می کنیم.
7. لیختن اشتاین، اروپا
لیختن اشتاین سالانه حدود 98000 تا 100000 بازدیدکننده را به خود جذب می کند و با توجه به اندازه کوچک خود، جاذبه های گردشگری محدود و کمبود مراکز اصلی حمل و نقل، احساس آرامش شما را تضمین می کند.
لیختن اشتاین ممکن است در گوشه ای دورافتاده از جهان قرار نگرفته باشد، اما علیرغم موقعیت عالی آن که بین اتریش و سوئیس قرار گرفته، اغلب نادیده گرفته می شود. اندازه کوچک آن هم جذابیت و هم یک چالش آن است. این جواهر باشکوه حس آرامش و صلح را به شما هدیه می دهد.
تنها با داشتن 24 کیلومتر طول و 37000 نفر جمعیت، این کشور در میان همسایگان بزرگتر و شلوغ تر اروپایی خود، به سادگی از نگاه ها دور می ماند. لیختن اشتاین با کمتر از 100 هزار نفر بازدیدکننده سالانه عنوان کم بازدیدترین کشور اروپا را دارد. این تعداد در مقایسه با 89.4 میلیون مسافری که هر ساله به محبوب ترین مقاصد اروپا سرازیر می شوند، هیچ است. با این حال، کسانی که به لیختن اشتاین سفر می کنند، خود را در یک جواهر پنهان می یابند.
کوه های باشکوه، رودخانه پر پیچ و خم راین، غذاهای لذیذ و تاریخ غنی این کشور، سفری آرام به دور از هیاهوی شهرهای توریستی را ارائه می دهند. لیختن اشتاین با داشتن قلعه های مرتفع، پیست های اسکی گسترده و مسیرهای پیاده روی و یک حکومت پادشاهی، چیزی شبیه یک دنیای افسانه ای است.
6. دومینیکا، کارائیب
دومینیکا سالانه حدود 80000 تا 100000 بازدیدکننده را به خود جذب می کند که به جو توریستی آرام آن کمک می کند.
دومینیکا با تنها 63000 بازدید کننده سالانه، جواهری پنهان در دریای کارائیب است. صنعت گردشگری در این جزیره پس از طوفان ماریا در سال 2017 ضربه بزرگی خورد و باعث کاهش 12 درصدی تعداد بازدیدکنندگان شد. دومینیکا عمدتا به دلیل تاثیر طوفان ماریا در سال 2017 که آسیب قابل توجهی به زیرساخت ها و خانه های جزیره وارد کرد، خلوت شده است و کمتر مورد بازدید قرار می گیرد. روند احیا ثابت، اما کند بوده و مانع از گردشگری در مقیاس بزرگ شده است.
علاوه بر این، دومینیکا مانند بسیاری دیگر از کشورهای محبوب حوزه کارائیب، به گردشگری انبوه نمی پردازد. این کشور فاقد استراحتگاه های فراگیر و بنادر شلوغ مملو از کشتی های تفریحی است که تعداد زیادی از گردشگران را به خود جذب می کند. در عوض، دومینیکا بر اکوتوریسم و سفرهای ماجراجویانه تمرکز کرده که بازار خاص خود را دارد. این جزیره یک بهشت لوکس زیست محیطی با صخره های مرجانی، یک آتشفشان احاطه شده توسط جنگل های بارانی و یکی از طولانی ترین مسیرهای پیاده روی کارائیب را ارائه می دهد.
گزینه های محدود برای پرواز به این کشور، دسترسی به آن را چالش برانگیزتر و پرهزینه تر می کند و به وضعیت آن به عنوان یک مقصد آرام و خلوت کمک می کند. امروزه بیشتر هتل های دومینیکا باز هستند، فرودگاه آن کاملا فعال است و جاده ها نیز قابل دسترس هستند.
5. تیمور شرقی، آسیای جنوب شرقی
تیمور شرقی سالانه حدود 70000 تا 75000 بازدیدکننده را به خود جذب می کند که آن را به یکی از مقاصد کم بازدید و کشوری غنی از نظر فرهنگی و طبیعی در آسیای جنوب شرقی تبدیل کرده است.
تیمور شرقی با رکورد حدود 75000 بازدیدکننده سالانه یکی از جدیدترین و کم بازدیدترین کشورهای جهان است که در سال 2002 از اندونزی استقلال یافت. تیمور شرقی به دلیل ظهور نسبتا اخیر به عنوان یک کشور مستقل و زیرساخت های گردشگری در حال توسعه آن، یکی از کم بازدیدترین کشورهای جهان است.
این کشور همچنان در حال ایجاد شهرت خود به عنوان یک مقصد گردشگری است، بنابراین در بین مسافران بین المللی به طور گسترده ای شناخته شده نیست. علاوه بر این، موقعیت دوردست آن در آسیای جنوب شرقی و خطوط پرواز مستقیم محدود هم تعداد بازدیدکنندگان آن را کاهش داده است.
این کشور بهخاطر مکان های غواصی در سطح جهانی، سواحل دست نخورده و میراث فرهنگی غنی که تاثیرات اندونزیایی و پرتغالی را در هم میآمیزد، شناخته می شود. بازدیدکنندگان می توانند تاریخ پرتلاطم کشور را در موزه دیلی (Dili)، پایتخت و بزرگترین شهر آن، قبل از ورود به جنگل ها، دهکده های کوهستانی و سواحل خیره کننده کشف کنند.
فعالیت های لذت بخش آن شامل کشف غارهای جنگل، تعامل با مردم محلی در روستاهای دورافتاده و لذت بردن از قهوه بومی در خانههای شهری به سبک پرتغالی است. صخره های بکر در امتداد ساحل شمالی، مملو از ماهی های رنگارنگ و تنوع زیستی باورنکردنی و یکی از مواردی است که حتما باید ببینید.
4. سیرالئون، ساحل غربی آفریقا
سیرالئون سالانه حدود 50000 تا 71000 بازدیدکننده را به خود جذب می کند که نشان دهنده وضعیت متوسط آن در مقایسه با مقاصد گردشگری شناخته شده است.
سیرالئون یک مقصد ساحلی غیرمنتظره و در عین حال باارزش آفریقا است. با وجود داشتن 30 کیلومتر خط ساحلی در آفریقا، تعداد کمی از مسافران آن را برای تعطیلات ساحلی در نظر می گیرند. سکوت سیرالئون را می توان به تاریخچه درگیری های داخلی آن که در سال 2002 به پایان رسید و همچنین شیوع ابولا در سال های 2016 - 2014 نسبت داد. این رویدادها به طور قابل توجهی بر شهرت آن به عنوان یک مقصد گردشگری تاثیر گذاشته است.
با این حال، سیرالئون خط ساحلی ماسه ای خود را در کنار جنگل های سرسبز و جاده های قرمز غبارآلود ارائه می کند. سیرالئون در سال 2019 توسط وزارت امور خارجه ایالات متحده به عنوان یک کشور سطح 2 فهرست شده است، ولی با احتیاط بیشتر، همچنان می توان از آن بازدید کرد.
این کشور دارای کوه های لوما، مرتفع ترین قله آن و پارک های ملی و جنگل های بارانی در شرق است که زیستگاه گونه های در خطر انقراض است. سیرالئون برای کسانی که تعطیلات آرام و تماشای مناظر بکر، گشت و گذار در جزیره، تاب سواری در ساحل و اسکی روی امواج را ترجیح می دهند، مکانی ایدهآل است.
3. جزایر سلیمان، اقیانوس آرام جنوبی
جزایر سلیمان سالانه حدود 30000 تا 40000 بازدیدکننده را به خود جذب می کنند و جایگزینی خلوت تر برای مقاصد شناخته شده تر اقیانوس آرام است.
جزایر سلیمان بین پاپوآ گینه نو و وانواتو قرار دارند. این مستعمره سابق بریتانیا از 992 جزیره تشکیل شده است که 147 جزیره آن مسکونی است. برخلاف همسایگان توسعه یافته تر خود مانند تاهیتی و فیجی، جزایر سلیمان دارای جاده های آسفالت نشده و فاقد امکانات رفاهی لوکس سنتی هستند. دورافتادگی جزایر سلیمان و زیرساخت های گردشگری توسعه نیافته به آرامش و خلوتی آن کمک می کند.
این جزایر در مقایسه با مقاصد پرطرفدارتر، گسترده تر هستند و کمتر تجاری شده اند و فقدان پروازهای مستقیم بین المللی و هزینه نسبتا بالای سفر برای رسیدن به اینجا، آن را به مکانی کمتر در دسترس برای بازدید تبدیل کرده است. زمین ناهموار و امکانات لوکس محدود جزایر نیز جذابیت کمتری برای گردشگرانی دارد که به دنبال تجربه های مرسوم در تعطیلات هستند.
با این وجود، جزایر سلیمان تجربیات فرهنگی غنی، غواصی در کنار کشتی غرق شده (به ویژه در کنار کشتی MS World Discoverer) و زیبایی طبیعی خیره کننده را برای کسانی که مایل به تجربه های جدید هستند، ارائه می دهند. جزایر سلیمان همچنین دارای تاریخ غنی دوران جنگ هستند و نقش مهمی در جنگ جهانی دوم داشتند.
در حالی که اینجا راحت ترین جزایر دنیا برای بازدید نیستند، جزایر سلیمان از فیجی یا بریزبن در استرالیا قابل دسترسی هستند که هر دو پرواز مستقیم به گوادالکانال دارند.
2. کومور، شرق آفریقا
کومور سالانه حدود 28800 تا 30000 بازدیدکننده را به خود جذب می کند که جایگاه خود را به عنوان جواهری کمتر شناخته شده در اقیانوس هند به نمایش می گذارد.
کومور که سالانه حدود 30000 بازدید کننده را به خود جذب می کند، کشوری جزیره ای است که رقیب هر مقصدی در کارائیب یا آسیای جنوب شرقی است. کومور که در سواحل شرق آفریقا در نزدیکی موزامبیک و ماداگاسکار قرار دارد، بهخاطر جنگل های سرسبز و سواحل ماسه ای سفیدش مشهور است. علیرغم زیبایی طبیعی اش، به دلیل تاریخ سیاسی آن کمتر مورد بازدید قرار می گیرد.
کومور به عنوان بهشت ساحلی آفریقا، به دلیل بی ثباتی سیاسی و چالش های اقتصادی آن در چند دهه گذشته، مقصدی آرام است. کودتاهای مکرر و عدم توسعه ناشی از آن، تعداد گردشگران را پایین نگه داشته است. زیرساخت های ضعیف، بازاریابی محدود به عنوان یک مقصد گردشگری و بی ثباتی سیاسی این کشور را برای گردشگران بین المللی کمتر جذاب کرده است. با این حال، امروزه بازدید از آن کاملا ایمن است و صنعت گردشگری کوچک اما رو به رشدی دارد.
بسیاری از بازدیدکنندگان بالقوه از زیبایی های طبیعی کومور بی اطلاع هستند، بنابراین کسانی که بازدید می کنند می توانند از محیطی آرام و بکر لذت ببرند. بازدیدکنندگان این جزیره با مناظر خیره کننده ای که در پیاده روی به سمت آتشفشان کارتالا (Karthala) یا هنگام کاوش دریاچه آب شور لاک سیل (Lac Sale)، در یک دهانه قدیمی به چشم می خورد، مسحور خواهند شد. علاقه مندان به موجودات دریایی نیز باید از سواحل هاهایا دیدن کنند تا فرصتی برای دیدن دلفین هایی که در امواج به بیرون از آب می جهند را داشته باشند.
1. مونتسرات (Montserrat)، کارائیب
مونتسرات سالانه تقریبا 20000 بازدیدکننده را به خود جذب می کند و جایگاه خود را به عنوان یک مقصد آرام و کمتر تجاری کارائیب حفظ کرده است.
مونتسرات با حدود 20000 بازدیدکننده سالانه، مکانی آرام در دریای کارائیب است که زمانی مظهر تجملات در مکانی دنج بود و در میان کشورهای کم بازدید در جهان است. این جزیره، یک قلمرو برون مرزی بریتانیا و یک مقصد محبوب برای افراد مشهور بود، به ویژه پس از اینکه جورج مارتین، تهیه کننده بیتلز، یک استودیوی ضبط را در آنجا افتتاح کرد. با این حال، اواسط دهه 90 صدها فوران آتشفشانی را به همراه داشت که بخش جنوبی مونتسرات را به یک پمپئی مدرن تبدیل کرد.
ساکت بودن مونتسرات در درجه اول به دلیل فوران های آتشفشانی ویرانگر در اواسط دهه 90 است که بسیاری از زیرساخت های آن از جمله پایتخت، پلیموث را ویران کرد. این بلای طبیعی به طور قابل توجهی جمعیت جزیره را کاهش داد و از گردشگری انبوه جلوگیری کرد. با این حال، برای کسانی که بازدید می کنند، این جزیره محیطی بی نظیر و آرام را ارائه می دهد که به دور از مراکز توریستی شلوغ کارائیب است.
امروزه این جزیره همچنان در حال بهبودی از این بلایای طبیعی است، اما گردشگری به تدریج در حال بازگشت است. بیشتر بازدیدکنندگان از جزایر مجاور می آیند تا از پیاده روی و حیات وحش لذت ببرند. کسانی که به این مقصد کمتر بازدید شده سفر می کنند، تکه ای از جذابیت کارائیب دنیای قدیم را کشف خواهند کرد که توسط جمعیت های توریستی که به مناطق دیگر هجوم می آورند تخریب نشده است.
زندگی در اینجا با سرعت خاص خود در جریان است و جاذبه ها منحصر به فرد هستند. می توانید پلیموث، شهری پر رونق را که اکنون شبح آلود و متروکه است را کاوش کنید و از غاری دیدن کنید که هزاران خفاش میوه ای در آن زندگی می کنند. مونتسرات که توسط طبیعت احاطه شده است و حداقل حضور انسان ها را تجربه می کند، یک استراحتگاه دنج واقعی برای فرار از دنیای پرهیاهو است.
منبع: thetravel
