بهترین مراکز دیدنی ایران

خوی در زمان های دور همچون بسیاری از شهرهای ایران توسط حصار و قلعه ای محافظت می شد. رفته رفته این حصار و دروازه های مستحکمشان از بین رفت و تنها یکی از آن ها به اسم دروازه سنگی باقی مانده است. دروازه سنگی خوی در نزدیکی بازار تاریخی و در ضلع جنوب شرقی این شهر قرار گرفته است.

قلعه ابرندآباد اثری به جا مانده از دوران ساسانی می باشد که با شماره 6318 در سال 1381 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این قلعه اثری از ابرند یکی از سرهنگ های ایراندخت دختر خسرو پرویز است.

کنیسه کمال یکی از قدیمی ترین کنیسه های استان یزد، اثری به جا مانده از دوران صفوی می باشد که با شماره 6333 در تاریخ 7 مهر سال 1381 به عنوان یکی از آثار ملی ایران ثبت شده است.

این مدرسه تاریخی به همراه آثار تاریخی دیگری نظیر باغ دولت آباد، قیصریه، میدان خان و جنب آباد توسط محمد تقی خان بن میرزا محمدباقر بافقی مشهور به خان بزرگ ساخته شده است.

مسجد تبریزیان اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 10 خرداد سال 1382 با شماره 9111 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. بر اساس منابع تاریخی بانی این اثر مشخص نیست و گمان می رود که دلیل نام تبریزیان که بر روی این مسجد گذاشته شده است محله تبریزیان باشد.

این هتل سه ستاره که قدمتی به اندازه 150 سال دارد به آستان مقدس امامزاده جعفر (ع) وابسته می باشد. هتل مشیر که نمادی از میهمان نوازی مردم کشورمان در آن دوره می باشد دارای یک حیاط مرکزی و 19 واحد اقامتی که 3 باب آن به صورت سوئیت ارائه می شوند، می باشد.

مجموعه باغ خان اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که با شماره 3806 در تاریخ 18 اردیبشهت سال 1380 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این باغ به دستور محمد خان والی در سال 1232 ساخته شد.

خانه اولیا یزد اثری باقی مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 25 آبان سال 1384 با شماره 13718 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این خانه بسیار باشکوه تاریخی در گذشته خانه ای مسکونی بوده است اما اکنون خالی از سکنه می باشد.

بقعه نصرالدین یزد اثری باقی مانده از قرن دهم هجری قمری می باشد که در تاریخ 9 بهمن سال 1384 با شماره 13903 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این بقعه با نام بقعه سید نصر نیز معرفی می شود.

دبستان خسروی اثر به جا مانده از دوران قاجار می باشد که با شماره 3807 در تاریخ 12 شهریور سال 1380 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. خسرو شاه جهان در سال 1285 این مدرسه را تاسیس کرد.