بهترین مراکز دیدنی ایران

می توان از قبرستان و زیارتگاه خالد نبی به عنوان یکی از جاذبه های ناشناخته ایران زمین نام برد، مجموعه ای شگرف که در ارتفاعات و مناطقی کوهستانی در فاصله 90 کیلومتری از گنبد کاوس آرمیده و با قدمتی هزار ساله نظر بسیاری از علاقمندان را به خود جلب می کند. زیارتگاه خالد نبی با گنبدی مخروطی شکل در ارتفاعات دشتی سرسبز خودنمایی می کند.

اشکفت سلمان در واقع نام محوطه ای وسیع است با چهار نقش برجسته که دو تا از آنها در داخل غار و دیگری در خارج از آن می باشد که در جنوب ایذه، نزدیکی شهر خوزستان و در جنوب غربی ایران قرار گرفته، منطقه ای که یک غار چشمه ای همراه با 5 سنگ نگاره بی بدیل را در دل خود جای داده و محل پرستش یکی از خدایان ایلامی به نام تریشا بوده است.

شوشتر با قدمت دیرین خود از مکان های گردشگری باستانی فراوانی برخوردار است. سازه های آبی شوشتر یکی از مهمترین سازه های به شمار می روند و نهر داریون با قدمتی به طول دوران هخامنشی یکی از این جاذبه های گردشگری ارزشمند است.

تالاب صورتی لیپار به عنوان یکی از منحصربه فردترین جاذبه های طبیعی ایران در شمال کرانه های دریای عمان در نزدیکی روستای رمین در چابهار و استان سیستان و بلوچستان آرمیده. تالابی شگفت انگیز که می توان از آن به عنوان بهشتی برای علاقمندان و دوستداران محیط زیست نام برد.

این امارت در گذشته از نظر حکومتی مکان بسیار مهمی بوده اما با سقوط سلسله قاجار، از آن به عنوان اداره دارایی و فرهنگ استفاده می شده تا بالاخره در سال 1370 سازمان میراث فرهنگی این خانه زیبا را خریداری و سپس بازسازی کرد. در سال 1380 امارت امیرنظام گروسی تبدیل به موزه قاجار شد.

می توان از ارگ بم به عنوان بزرگترین بنای خشتی دنیا نام برد، این جاذبه تاریخی در شهر بم، در استان کرمان و شمال شرقی ایران قرار گرفته است. این اثر با چشم انداز فرهنگی اش عضو سایت جهانی یونسکو به عنوان یک میراث جهانی است. قدمت این جاذبه به دوران هخامنشیان یعنی قرن ششم تا چهارم قبل از میلاد باز می گردد.

می توان از ایران زمین به عنوان آن دسته از سرزمین هایی نام برد که تمدنی غنی و فرهنگی باستانی ژرفی را در دل خود جای داده اند، سرزمینی کهن که ملتش همواره به پیشینه پر رنگ و پرافتخارش می بالند. در گوشه و کنار این سرزمین آثار باستانی و جاذبه های تاریخی شگرفی به چشم می خورد، آثاری که هر یک دنیایی از شگفتی را در دل خود جای داده اند.

می توان از سیلک به عنوان اولین خاستگاه تمدن شهرنشینی ایران نام برد، این مجموعه باستان شناسی در جنوب غربی کاشان قرار گرفته و دو تپه با طول تقریبا نیم کیلومتری و دو گورستان را در دل خود جای داده، گورستان هایی که عمدتا از آنها با عنوان الف و ب یاد می شود.

ابیانه که از آن به عنوان روستای سرخ نیز یاد می شود، روستایی است باستانی که در دامنه های کوه کرکس، 70 کیلومتری جنوب غربی کاشان در استان اصفهان قرار گرفته. محلی باستانی و در عین حال بسیار جذاب با شیوه زندگی سنتی و سبک معماری خاص که می توان از آن به عنوان یکی از جالب ترین نمونه های سازگاری انسان و طبیعت در کنار یکدیگر نام برد.

سیراف، بندری است باستانی که در شهرستان کنگان استان بوشهر قرار گرفته. این بندر باستانی با پیشینه ای کهن در گذشته از اهمیت تجاری بسیار والایی برخوردار بوده و یکی از بزرگترین و پرآوازه ترین بنادر ایران به شمار می رفته. می توان از سیراف به عنوان نقطه شروع راه دریایی ابریشم نام برد، موضوعی که تاریخ و تمدن آن را به خوبی اثبات می کند.