مرتب سازی براساس:
در ارتفاع 1700 متری رشته کوه البرز در دامنه کوه سرچال کوچک در شمال تجریش در نزدیکی گلابدره امامزاده قاسم قرار گرفته است. نام کامل وی قاسم بن حسن بن زید حسن بن علی (ع) می باشد. او پدر زن شاه عبدالعظیم حسنی است.
حدفاصل خیابان ناصر خسرو تا خیابان ری محله ای بزرگ به نام عولادجان قرار دارد که محله امامزاده زید بخشی از آن است. این محله تاریخی که جای جای آن را آثار باستانی و ماندگار تاریخی پر کرده است اسم خود را از امامزاده ای که در آن آرمیده، برگرفته است.
در سال 1315 رضا شاه پهلوی دستور داد تا ساختمانی در خور شان شهربانی بسازند که در آن از عناصر معماری ایرانی به کار رفته در تخت جمشید و کاخ های زمان هخامنشی استفاده شود. معمار این کار یک معمار خبره ارمنی به نام گابریل گورکیان بود.
کاخ مظفری دارآباد در انتهای خیابان دارآباد در داخل بیمارستان مسیح دانشوری از دوره مظفرالدین شاه قاجار به یادگار مانده است. زمانی که مظفرالدین شاه در تبریز به بیماری سل مبتلا شد، طبیان دربار متفق القول بر این اعتقاد بودند که ایشان باید در جایی خوش آب و هوا زندگی نمایند.
قلعه باقرآباد اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 22 مرداد سال 1384 با شماره 13000 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این قلعه باشکوه به فرمان شخصی به نام عبدالرحیم خان ساخته شده است.
قلعه مهرجرد اثری به جا مانده از دوران پیش از تاریخ ایران باستان با شماره 4132 در تاریخ 10 مهر 1380 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این بنای تاریخی در روستای مهرجرد که در قدیم یکی از آبادی های این منطقه بوده است قرار گرفته و یکی از چندین قلعه ساخته شده در این منطقه کویری می باشد.
این کاخ زیبا در جنوب شهرستان بابل و داخل یک باغ سرسبز قرار دارد که امروزه محل دانشگاه پزشکی استان مازندران است. طراحی این عمارت باشکوه ترکیبی از معماری ایرانی و اروپایی بوده و متشکل از دو طبقه و دارای اتاق ها و سالن های متعدد است.
قلعه کهرود یا کارو یکی از جاذبه های تاریخی آمل و همچنین یکی از قدیمی ترین قلعه های استان مازندران است. این قلعه در روستای کهرود از توابع بخش لاریجان و در 55 کیلومتری شهرستان آمل قرار دارد.
حضور بناها، قلعه ها و خانه های بسیار قدیمی در استان اصفهان نشان از حضور قدیمی تمدن در این خطه است. یکی از این بنا های تاریخی قلعه خشتی سیزان است. این قلعه را مربوط به دوران سلجوقی می دانند.
قلعه خشتی شهرآباد یکی از بناهای دوران قاجار می باشد که از کاربری دفاعی برخوردار بوده و امنیت این شهر را در گذشته فراهم می کرده است. این قلعه کهنسال در تاریخ 24 اسفند سال 1384 با شماره 15056 به دلیل ارزش تاریخی و فرهنگی خود به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.