بهترین مراکز دیدنی ایران

تکیه روستای مقریکلا که به نام تکیه عبدالحسین خانی هم شناخته می شود، یکی از بناهای تاریخی مذهبی با معماری زیبا است که در 21 کیلومتری بابل و در روستای مقریکلا قرار دارد. این تکیه از تالاری وسیع و چند اتاق تشکیل شده است و تزیینات مختلفی از جمله نقاشی، کنده کاری و گچ بری در آن به چشم می خورد.

امام زاده ساره مریم از نوادگان امام موسی کاظم بود و با نام امامزاده ساره خاتون نیز شناخته می شود. برخی نیز معتقدند ساره مریم خواهر امام رضا (ع) است. بنای بقعه در زمان حکومت ایلخانان حدود قرن 6 قمری بنا شده است.

یکی از جاذبه های مذهبی گلپایگان مقبره امام زاده سید السادات می باشد. این بقعه در حدود قرن هشتم هجری قمری ساخته شده است و از آثار به جای مانده دوره تیموریان به شمار می رود.

به فرزندان و نواده های امامان و مقبره های آنان امامزاده گفته می شود. بیشتر امام زاده ها در شهر ها و روستا های ایران است و تعداد کمتری از آن ها در عراق موجود است. دلیل این امر مهاجرت گسترده ایشان از عراق به ایران به جهت امنیت ایران است.

مسجد وزیر یزد اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 7 مهر سال 1381 با شماره 6327 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این مسجد توسط سید مرتضی بن سید محمد عریضی ساخته شده است.

مسجد حاج حسن صفی اثری باقی مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 24 اسفند سال 1383 با شماره 11644 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این مسجد درواقع بخشی از مجموعه حسینیه قدیم و جدید، ساباط، بازارچه و آب انبار می باشد.

مسجد جامع خویدک اثری به جا مانده از دوران تاریخی پس از اسلام می باشد. از نظر موقعیت جغرافیایی این مسجد در شمال روستای خویدک و در مجاورت با قلعه و آسیاب آبی خویدک قرار گرفته است و اتفاقا مسجد پنجه علی نیز در نزدیکی آن بنا شده است.

مسجد برخوردار اثری به جا مانده از دوران پهلوی می باشد که در تاریخ 25 آبان سال 1384 با شماره 13727 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این بنا ساخته ای از شخصی به نام حاج محمد حسین برخوردار که از تاجران ابریشم بوده است، می باشد.

مسجد حظیره اثری باقی مانده از سال 843 هجری می باشد که توسط حاج شمس الدین محمد بن زین الدین علی شاه میبدی ساخته شده است. گفته می شود ایشان این مسجد را برای استفاده و اسکان افراد تهی دست و همچنین به منظور عبادت و نماز خواندن بنا کرده است.

مسجد سرچم یا همان مسجد امام حسن مجتبی (ع) اثری به جا مانده از قرن پنجم هجری قمری می باشد که با شماره 13891 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این مسجد با اینکه قدمت خاصی ندارد اما دو قطعه سنگ قبر که به قرن پنجم هجری قمری مربوط می شوند در محراب آن به چشم می خورند.