بهترین مراکز دیدنی ایران

کلیسا میناس مقدس در سال 1655 میلادی، توسط ارامنه ساخته شد. ارامنه در آن سال به دستور شاه عباس دوم از محله شمس آباد اصفهان به جلفا رهسپار شدند و کلیسا میناس مقدس را تا سال 1659 میلادی بنا کردند.

قنات باغ زارچ در شهر تاریخی یزد با قدمتی متعلق به قرن چهارم هجری قمری، به عنوان بزرگترین قنات جهان در فهرست میراث فرهنگی ایران و سازمان یونسکو به ثبت رسیده است. از دیگر ویژگی های قنات زارچ که می توان به عنوان سندی بر قدمت پیش از اسلام آن اشاره کرد.

در محله دارالشفا و نزدیک دروازه مهریجرد، از دروازه‌های اصلی حصار و باروی قدیمی شهر یزد و در جوار حمام مولانا مسجدی قرار دارد که شهرت خود را از حضرت علی بن موسی الرضا دارد. این مکان قدمگاه و محل استراحت این امام در زمان سفر به خراسان بوده.

کوه آتشگاه بنایی مقدس با پیشینه ای به قدمت 1400 سال قبل از میلاد مسیح است. نام قدیمی و اصیل این بنا دژ مهربین بوده ولی امروزه مردم آن را آتشگاه، کوه آتشگاه و یا قلعه ماربین می نامند. این آتشکده به گفته باستان شناسان از قرن 6 قبل از میلاد مسیح باقی مانده است.

مناظر طبیعی استان مازندران از مقاصد گردشگری محبوب شمال کشور هستند که به دلیل بکر بودن و آب و هوای معتدل خود شناخته شده هستند. تالاب حیدر کلا یکی از این جاذبه های طبیعی دیدنی در شهرستان بابل این استان است که می توانید در سفر بعدی خود به مازندران از دیدن آن لذت ببرید.

قلعه تاریخی قمیشلو با قدمتی چند صد ساله یکی از با ارزش ترین جاذبه های تاریخ استان اصفهان و شهر نجف آباد است. سلطان مسعود میرزا ملقب به ظل السلطان از شاهزاده های قاجاری بود و در مدت حکومت در اصفهان هر ساله در ماه های خرداد تا نیمه نخست شهریور در این قلعه زندگی می کرد.

یکی از بناهای آرامگاهی دیدنی شیراز، آرامگاه ابوعبدالله ابن خفیف از عرفای قرن سوم و چهارم هجری است. ابن خفیف شیرازی را با نام هایی چون شیخ السلام، شیخ کبیر و شیخ المشایخ نیز می شناسند. ابن خفیف از عرفای صوفی مسلک و بنیان گذار فرقه خفیفیه بوده است.

بافت تاریخی شهر احمدآباد اثری به جا مانده از دوران آل مظفر به بعد می باشد که در تاریخ 2 بهمن سال 1382 با شماره 10844 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این شهر توسط شیخ احمد یزدی بنا شده است.

سقاخانه گذر قلی مربوط به دوران قاجاریه می باشد. تاریخچه سقاخانه ها بر می گردد به زمانی که بعضی برای رفع تشنگی عزاداران محرم و بعضی برای رفع تشنگی رهگذران به طور دائمی ساخته می شدند. معمولا سازندگان این سقاخانه ها افراد خیری بودند.

پل معلق یا پل فلزی آمل یکی از آثار به جا مانده از دوره پهلوی اول است که در داخل شهر آمل و در کنار پل دوازده چشمه قرار دارد. این پل یکی از بناهای ارزشمند توریستی و یکی از نمادهای آمل است و در واقع از دو بخش معلق یکسان تشکیل شده که کنار هم قرار گرفته اند.