بهترین مراکز دیدنی ایران

بنای تاریخی گنبد سبز مشهد، آرامگاه شیخ مومن استر آبادی است و قدمت آن به دوران صفویه باز می گردد. این آرامگاه به جهت کاشی کاری های فیروزه ای مایل به سبزش به این نام ثبت شده و تاریخ ثبت آن 5/2/1356 به شماره 1370 می باشد.

در سال 1239 یک حراجی در اتریش تمام وسایل یک داروخانه را به معرض فروش گذاشت و ارتش ایران که تا آن روز از طب سنتی و داروهای وارداتی استفاده می کرد تمام این تجهیزات داروسازی را به قیمتی مناسب خریداری کرد و این گونه اولین داروخانه ایران در خیابان چراغ برق یا امیرکبیر فعلی به وجود آمد.

روستای برگ جهان در 13 کیلومتری شهر لواسان و 40 کیلومتری شمال شرق تهران قرار گرفته است. رودخانه برگ جهان از ارتفاعات اطراف این روستا سرچشمه می گیرد و از وسط این روستا می گذرد و در میانه راه به رودخانه رودبار می پیوندد و هر دو به سد لتیان می ریزند.

اصفهان علاوه بر بناهای تاریخی بسیار خود، از روستاهای گردشگری بسیاری نیز برخوردار است که در پس هر یک داستان های متعددی قرار گرفته و برخی از آنها نیز بناهای تاریخی را در خود جای داده اند. یکی از این روستاها، قورتان است و از توابع شهر اصفهان به حساب می آید.

مسجد حکیم از مساجد سبک چهار ایوانی دوره صفوی است و با نام مسجد جورجیر نیز شناخته می شود. حکیم محمد داوود، پزشک شاه عباس دوم در محل ویرانه های مسجد جامع دیلمی این مسجد را بنا کرد. بر اساس کتیبه های موجود در سردر و ایوان های مسجد به خط محمد رضا امامی هستند.

قله مهرچال که یکی از قلل سه گانه دربخش جنوبی البرز مرکزی واقع در لواسانات است با دو قله پیرزن کلون و هم هن در یک خط منحنی نعلی شکل قرار گرفته اند. آن را به دلیل وجود نیایشگاهی متعلق به پیروان آیین مدیسنا مهرچال نامیدند که محل ستایش خورشید بوده است.

مسجد رحیم خان یکی از بناهای ارزشمند و جالب اصفهان است. ساخت این مسجد در سال 1290 قمری شروع شد و در سال 1304 قمری به اتمام رسید. مسجد رحیم خان به لحاظ سبک معماری و تزیینات شبیه به مسجد سید می باشد.

کارلادان نام یکی دیگر از محله های قدیمی اصفهان است. این محله قبلا از روستاهای شهر ماربین محسوب می شد ولی از سال 1362 به بعد از ماربین یا خمینی شهر امروز جدا شد و جزو اصفهان به حساب آمد. منار جنبان ها در این محله واقع شده اند.

سقاخانه گذر قلی مربوط به دوران قاجاریه می باشد. تاریخچه سقاخانه ها بر می گردد به زمانی که بعضی برای رفع تشنگی عزاداران محرم و بعضی برای رفع تشنگی رهگذران به طور دائمی ساخته می شدند. معمولا سازندگان این سقاخانه ها افراد خیری بودند.

فرحزاد نام محله ای است که حد فاصل بین تجریش و کن قرار دارد. در قدیم الایام این محله در مسیر راه زوار امامزاده داوود بوده است. زائران که معمولا با پای پیاده عازم زیارت می شدند شب را در فرحزاد سپری می کردند و دوباره صبح زود با کرایه کردن قاطر راهی امامزاده داوود می شدند.