بهترین مراکز دیدنی ایران

موزه قزوین گنجینه ای گرانبها از هزاران سال پیش تا به امروز است. در هر بخش از این مجموعه شاهد دسته بندی های متنوعی از ظرف های سنگی، سفالی و فلزی گرفته تا سکه ها و سلاح های جنگی،خواهید بود. بیشتر قسمت های این موزه در بردارنده اشیا متعلق به شهر قزوین می باشد.

موزه پرستیژلند و مجموعه آثار قدیمی و ارزشمند آن گستره تاریخی را از 6000 سال قبل از میلاد مسیح تا زمان معاصر را شامل می شود. این مجموعه توسط کلکسیون داری به نام حسین حسین پناه، گردآوری شده اند.

موزه ملی ایران از دو بخش موزه ایران باستان و موزه باستان شناسی و هنر اسلامی ایران تشکیل شده است. در سال 1308 به دستور رضا شاه طرح این موزه کشیده شد و در بین سالهای 1314 تا 1316 ساخت آن به اتمام رسید.

موزه باستان شناسی نطنز مربوط به اشیا بسیار قدیمی و باستانی حتی تا 5000 سال قبل می باشد. این مکان تاریخی یکی از خانه های تاریخی به جا مانده از دوران صفوی در محله قصبه است و در مجاورت مجموعه تاریخی مسجد جامع نطنز قرار گرفته است.

موزه بابل که با نام موزه گنجینه بابل هم شناخته می شود، در واقع اولین موزه استان مازندران است به موضوع مردم شناسی اختصاص داده شده است. ساختمان این موزه ابتدا در زمان رضاشاه (سال 1307) و به عنوان بلدیه یا شهرداری بنا شده بود.

موزه ملی کاشان به قدمت قاجار در باغ زیبا فین قرار دارد. داماد فتحعلی شاه در اوایل دوران حکومت علی محمد خان نظام الدوله بنایی در این باغ بنا کرد، اما این ساختمان بعد ها به مخروبه تبدیل شد.

شهر شیراز دارای باغ ها و عمارت های تاریخی و دیدنی زیادی است. یکی از قدیمی ترین این باغ ها، باغ تکیه هفت تنان است. در دل این باغ عمارتی دیدنی چشم نوازی می کند. قدمت باغ هفت تنان به دورانی پیش از دوران زندیه می رسد ولی عمارت باغ متعلق به دوران حکومت کریم خان زند می باشد.

موزه آلبوم های سلطنتی و اسناد سعدآباد یکی از موزه های 17 گانه کاخ ۴۰۰ هکتاری سعد آباد تهران می باشد که از دوران پهلوی یادگار مانده است. در این موزه کلیه اسناد اداری و مکاتبات دربار مکاتبات خارجی و ۴۵ آلبوم مختلف جمع آوری گردیده است.

ارامنه، همسایه های شمالی کشور ما بودند، برخی از این مردمان به ایران کوچ کردند و شاه عباس صفوی در پی اهداف خود برای جدا کردن سایر ادیان از اسلام دستور داد ارامنه به اصفهان کوچ کنند. آنها پس از رسیدن به اصفهان در محله جلفا کنونی اسکان یافتند.

عصارخانه در لغت به محلی برای عصاره گرفتن و روغن کشی گفته می شود و در آن روغن دانه های مختلف مانند کرچک و بزرک و آفتاب گردان گرفته می شود. عصارخانه را می توان نماد صنعت و مهندسی دوران گذشته دانست.