بهترین مراکز دیدنی ایران

مسجد عمارت زیبای اربابی، یک بنای تشریفاتی و اعیانی تابستانه است که بخشی از باغ بزرگ معین بوده. این بنا در زمان سلطنت ظل السلطان که حاکم یزد و اصفهان نیز بود، به دستور یکی از اشراف یزد و به دست معماران اصفهانی ساخته شد.

خانه سعادت یکی دیگر از صدها بنای تاریخی اواخر دوره قاجار و اوایل دوره پهلوی است و در یکی از بافت های قدیمی شهر شیراز قرار دارد. این بنا مانند سایر بناهای هم دوره خود دارای حیاط مرکزی با حوضی زیباست و اتاق ها اطراف حیاط شکل گرفته اند.

شهر شیراز پر از بناها و شهرهای شگفت انگیز تاریخی است. تاریخی که دیدن بقایای آن هر آدمی را به شگفتی و فکر وا میدارد. یکی از این شگفتی ها، شهر باستانی اردشیر خوره یا گور، مربوط به دوره ساسانی اولین شهر دایره ای ایران با قطر 2 کیلومتر و مقر فرماندهی اردشیر بابکان است.

حسینیه و میدان وقت و ساعت و نخل یزد مربوط به دوره قاجار می شود، این اثر در تاریخ 25 اسفند سال 1378 با شماره 2656 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. میدان وقت و ساعت از جمله بناهایی است که در کتاب تاریخ یزد، نوشته جعفر محمد جعفری، از آن یاد شده است.

آب انبار سید صحرا مربوط به دوره قاجار می شود و بارزترین ویژگی اش این است که دو سردر ورودی مجزا برای زرتشتیان و مسلمانان دارد. این اثر با شماره 2467 در 19 مهر سال 1378 به ثبت ملی رسیده است.

قدمت خانه موید علایی به دوره قاجار یعنی بیش از 130 سال پیش بر می گردد. این بنا محل زندگی دکتر سید حسین علایی، فرزند سید یحیی موید علایی بوده است که اکنون به عنوان بنیاد ایران شناسی از آن استفاده می شود.

مدرسه دارالفنون اولین دانشگاه مدرن ایران است که در سال ۱۲۳۰ هجری شمسی به دستور امیرکبیر صدراعظم ناصرالدین شاه پایه ریزی شد. امیر کبیر بعد از سفر روسیه به شدت جای خالی یک دانشگاه را در کشور حس کرد و بر این اساس وی تصمیم گرفت که دارالفنون را در نزدیکی کاخ شاه بنا نماید.

مدرسه سپهسالار تهران که از انقلاب 57 آن را مدرسه شهید مطهری می نامند بعد از مدرسه علمیه چهارباغ در اصفهان دومین بنای مذهبی با شکوه است که معماریش از مسجد ایاصوفیه استانبول، مسجد جامع اصفهان و مدرسه چهارباغ اصفهان الهام گرفته شده است.

آرامگاه ابن بابویه دومین گورستان شهر تهران و اولین قبرستان شهرری می باشد. تا زمان ناصرالدین شاه این مکان کشتزاری بوده است که در آن جسدی پیدا شد و مشخص می شود که این جسد متعلق به مرحوم شیخ صدوق بوده که هشتصد سال قبل دار فانی را وداع گفته است.

مدرسه میرزا ابوالحسن خان معمار باشی از جمله مدارس علمیه قدیمی در جنوب شهر تهران، در محله امامزاده یحیی می باشد. بر طبق کتیبه بالای سر در مسجد، سال ساخت این مسجد به سال ۱۳۰۳ هجری شمسی بر می گردد.