بهترین مراکز دیدنی ایران

این مقبره که پیکر شیخ حیدر پدر شاه اسماعیل، اولین پادشاه حکومت صفوی را در دل دارد، برای نخستین بار توسط شاه طهماسب ساخته شد و در دوره صفویه به دستور شاه عباس تکمیل گردید و بخش هایی به آن اضافه شد. این مجموعه تاریخی ارتباطی بسیاری قوی با تاریخ صفوی ها دارد و برخی از پادشاهان این سلسله نظیر شاه اسماعیل اول در آن به خاک سپرده شده اند.

بنا بر اعتقاد مردم مزار شیخ بهاالدین در این محل قرار گرفته و نام نجم الدین شیخ محمود بن شمس الدین شیخ محمد بهاالدین بر روی سنگ قبری که در این آرامگاه دیده می شود نوشته شده است.

آرامگاه شیخ عبدالله مروست یزد با قدمتی که به دوران صفوی باز می گردد و با شماره 2769 به عنوان یکی از آثار ملی ایران توسط سازمان میراث فرهنگی کشور به ثبت رسیده است. این بقعه در گذشته محلی خانگاه مانند بوده که بعدتر به مزار تبدیل شده است.

یزد به عنوان دومین شهر تاریخی جهان، دارای فرهنگ و تمدنی غنی می باشد و از همین رو اماکن تاریخی بسیاری را نیز در خود جای داده است. این بناها هم از نظر فرهنگی و هم از نظر معماری آثاری بی نظیر هستند که همواره گردشگران بسیاری را مجذوب خود می کنند.

در محله دولاب و سلیمانیه در محوطه گورستان روس و یونان آرامگاهی با سبک معماری روسی به چشم می خورد که معمار آن نیز نیکلای مارکف روسی است. به دلیل اینکه هیچ قبری در این آرامگاه وجود ندارد دو روایت در مورد صاحب این آرامگاه وجود دارد.

شهشهان یکی از محله های قدیمی اصفهان است. این محله در شمال مسجد عتیق از خیابان ابن سینا شروع می شود، سپس از مسجد جامع عبور می کند و در انتها به میدان امام علی می رسد. محله شهشهان به دلیل این که شاه نشین بوده به این اسم خوانده می شود.

شیراز محل زندگی بسیاری از شعرا و پادشاهان بوده و به همین جهت از جمله بناهای دیدنی موجود در این شهر می توان به وجود آرامگاه های متعدد اشاره کرد. جلال الدین شاه شجاع که لقبش ابوالفوارس است یکی از پادشاهان آل مظفر بوده است.

شهر شیراز در بین شهرهای کشورمان دارای بیشترین تعداد آرامگاه امامزادگان می باشد. یکی از این امامزادگان بزرگوار که ارامگاه ایشان همواره محلی برای توسل و تزرع می باشد، سید تاج الدین غریب، فرزند جعفر بن فضل بن علی بن ابی طالب(ع)، هستند.

آرامگاه سید شمس الدین از مکان‌های تاریخی یزد است که در محله چهارمنار این شهر قرار دارد و قدمت آن به دوران ایلخانی برمیگردد و در سال 1313 به ثبت ملی رسیده. متاسفانه این بنا نیز مانند بیشتر آثار تاریخی این محل، نیمه ویران است و به همین دلیل کمتر مورد استقبال بازدیدکنندگان قرار می‌گیرد.

آرامگاه سید گل سرخ اثری به جا مانده از قرن نهم هجری قمری می باشد که با شماره 7660 در تاریخ 17 اسفند سال 1381 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.