مرتب سازی براساس:
عمارت بادگیر که در ضلع جنوبی کاخ گلستان واقع شده است، این اولین عمارتی می باشد که در زمان فتحعلی شاه در ارگ سلطنتی ساخته شد. چهار باد گیر کاشی کاری شده در چهار طرف عمارت وجود دارد. در زیر این عمارت یک حوضخانه وجود دارد.
خانه دکتر ابتهاج تنها بخش باقی مانده از باغ بزرگ سردار در زمان فتحعلی شاه قاجار است. این خانه در گوشه ضلع جنوب غربی باغ سردار قرار دارد. باغ سردار یک باغ 70 هکتاری متعلق به محمد حسن خان قزوینی، سردار لشکر فتحعلی شاه قاجار بود که بعد از فوت وی میان ورثه اش تقسیم شد.
در خیابان جمالزاده، کوچه نادر، خانه دو طبقه ساده ای وجود دارد که بر روی آن تابلوی «خانه موزه دکتر علی شریعتی» دیده می شود. این خانه از لحاظ معماری و زیبایی شناسی هیچ برتریی به سایر خانه های معمولی ندارد ولی محل اتفاقات بسیار مهمی بوده است.
در زمان ناصرالدین شاه قاجار در محله فروزش بازاری قرار داشته که از تقاطع دو راسته آن چهارسوقی پدید آمده بود. چهارسوق ها معمولا سقف های گنبدی شکل دارند اما چهارسوق محله فروزش دارای یک مخروطی با هشت ضلع می باشد.
خانه امین الضرب در خیابان امیرکبیر یکی دیگر از خانه های قاجاری است که دست نخورده باقی مانده است. خانه امین الضرب یک عمارت دو طبقه است که مثل همه خانه های عهد قاجار در طبقه زیرینش حوضخانه ای وجود دارد و در طبقه فوقانی تالار با گچبری های زیبا و آینه کاری است.
خانه ملجیک یک خانه قجری است که در زمان ناصرالدین شاه قاجار ساخته شده است. ملیجک یا غلامعلی خان عزیزالسلطان، پسربرادرزن ناصرالدین شاه و فرزند ملجیک اول میرزا محمدخان گروسی بود. این خانه نیز مانند تمام خانه های قجری دارای یک عمارت دو طبقه است.
در عصر قجر حمام های زیبای زیادی در تهران ساخته می شد و حکم کافه های امروزی برای گردهمایی های دوستانه و خانوادگی را داشت. یکی از این حمام های قدیمی زیبا در عصر فتحعلی شاه قاجار در مجله پامنار تهران در نزدیکی مسجد پامنار ساخته شده است.
آب انبار وکیل یکی از آب انبار های مربوط به دوره زندیه است. مجموعه ای از آب انبارها مانند آب انبار دیوان خانی، آب انبار حافظیه و آب انبار هفت تن در زمان کریم خان زند برای تامین آب آشامیدنی مورد نیاز ساکنین شیراز احداث شده است.
آب انبار دروازه مهریز اثری به جا مانده از قرن یازدهم هجری قمری می باشد که تاریخ 9 اردیبهشت سال 1382 با شماره 8563 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این آب انبار قدیمی که در گذشته مجموعه خدماتی برای استراحت مسافران بوده است اکنون متروک می باشد.
خانه پدری اثری باقی مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 10 خرداد سال 1382 با شماره 9134 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این خانه پس از تغییر کاربری در سال 1394 با مدیریت آقای زارع کمالی اکنون به عنوان یک رستوران سنتی فعالیت می کند.