بهترین ایران

پارک لاله یکی از قدیمی ترین پارک های تهران است، این پارک در سال 1345 خورشیدی ساخته شده است و پیش از آن محل سوارکاری و رژه ارتش بوده است. پارک لاله در این زمان باغ جلالیه نامیده می شد. بعدها نام پارک تغییر کرد، و این بار به احترام شهدای جنگ تحمیلی آن را لاله نام نهادند.

دخمه های سنگی کافرکلی حفره های سنگی دست سازی هستند که در فاصله 42 کیلومتری دره هراز در میان آبادی اسک تا روستای پنجاب پراکنده شده اند. در این مسیر و در ارتفاعات رو به دره حدود ۲۵۰ دخمه در دل صخره ها و دره ها وجود دارند.

وقتی در جاده نایین به اردستان حرکت کنید، در 30 کیلومتری نایین روستایی را به نام نِیِستانَک می بینید. در این روستا کاروانسرایی تاریخی وجود دارد. این کاروانسرا در دوران حکومت سلسله قاجار ساخته شده است.

کاروانسرا رشتی که به همت حاج ابوالقاسم رشتی از تجار مشهور زمان خود در ابتدای روستای عقدا در دوره قاجاریه و در سال ۱۲۵۵ بنا شده، از کاروانسراهای خوش نقشه و به سبک کاروانسراهای شاه عباسی است. روبروی این کاروانسرا آب انباری نیز با همین نام وجود دارد.

یکی از مجموعه بناهای تاریخی ایران و شهر قدیمی یزد که در اقتصاد این شهر نیز تاثیر به سزایی داشته میدان خان بافق می باشد. قدمت این میدان به دوره زندیه و حتی قبل از آن بر می گردد. میدان خان درست در وسط شهر بافق و در مسیر آستانه امامزاده عبدالله و مسجد جامع واقع شده است.

سبزه میدان یکی از مهمترین میادین شهر در زمان قاجاریه بوده است. زمانی که تهران رفته رفته شکل شهر به خود می گرفت این میدان اولین میدان مدرن بود که در 700 متری کاخ گلستان ساخته شد. از آنرو آن را سبزه میدان می خوانند که در زمان صفویه و زندیه در این مکان زمین های کشاورزی بوده.

مسجد آقا عباس آمل از جاذبه های گردشگری مذهبی تاریخی مازندران و یکی از آثار متعلق به دوران صفوی و قاجار است. این مسجد در شرق کلاگر محله قرار گرفته و از مساجد قدیمی آمل است و مرمت هایی بر روی بنای فعلی این مسجد انجام گرفته است.

مسجد آقا محمود با قدمتی از دوران صفویه به دستور آقا محمود حکیم باشی، پزشک و تاجر اهل کرمانشاه، در طی یکی از اسفارش به تهران ساخته شد. او علاوه بر دستور ساخت مسجد، دستور ساخت مدرسه و آب انبار را نیز داد.

آب انبار هفت بادگیر عصرآباد اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 17 اسفند سال 1381 با شماره 7753 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این آب انبار به همراه باغ کنار خود توسط جهانگیر رستم ایزدی که به ارباب کیخسرو مهربان معروف بوده.

بابا رکن الدین یکی از زاهدان و عارفان بزرگ قرن 7 و 8 قمری بوده و در زمان سلطان ابوسعید مغول می زیست. او مسعود بن عبدالله بیضاوی نام داشته و اصل و نسبش به شهرستان بیضا در استان فارس می رسد.