بهترین مراکز دیدنی ایران

کاروانسرا مورچه خورت از قدیمی ترین بناهای تاریخی شمال اصفهان محسوب می شود و قدمت آن به دوران صفوی می رسد. این بنا در میان اکثر مردمان اصفهان با نام کاروانسرا مادر شاه شهرت دارد.

گنبد غفاریه از دیگر گنبدهای شهر زیبای مراغه است و در کنار رودخانه صوفی چای، جای گرفته است. این بنا در قرن 8 هجری قمری و در زمان ابوسعید بهادر ساخته شده است. معماری گنبد غفاریه نظیر گنبد سرخ این شهر از هندسه چهار ضلعی پیروی می کند.

شهر باستانی گور با قدمت دیرین خود از آثار فاخر زمان ساسانیان است. این شهر همچون شهرها تاریخی دیگر از نماد بلند مرتبه ای به نام منار بهره جست تا از فاصله های دور قابل روئیت باشد. منار میلو با پلان مربع شکل نام این برج بلند مرتبه است.

یکی از این مکان های گردشگری شهرستان طالقان، خانه ای است خشت و گلی و محل زندگی عالم بزرگ و دانا، آیت الله طالقانی بوده است. آیت الله طالقانی بنا بر وصیتشان خانه را به مکانی برای تعلیم و آموزش مردم روستای خود در نظر گرفت و پس از 20 سال تبدیل به موزه گشت.

تنگه غرقاب نام خودش را از روستای گرفته است که در آن قرار دارد. این تنگه شهرت خودش را مدیون کتیبه ها و سنگ نوشته های تاریخی است، اما طبیعت آن نیز یکی از بکرترین و زیباترین مناظر طبیعی این استان به حساب می آید.

کوه آتشگاه بنایی مقدس با پیشینه ای به قدمت 1400 سال قبل از میلاد مسیح است. نام قدیمی و اصیل این بنا دژ مهربین بوده ولی امروزه مردم آن را آتشگاه، کوه آتشگاه و یا قلعه ماربین می نامند. این آتشکده به گفته باستان شناسان از قرن 6 قبل از میلاد مسیح باقی مانده است.

شنیدن نام منار جنبان اصفهان برای افراد زیادی این سوال ها را به وجود می آورد که چیست و چگونه ممکن است منار یا بنایی تکان بخورد. منار جنبان در تمام دنیا از ظریف ترین و جالب ترین انواع بناها در معماری محسوب می شوند.

در مرکز روستای گردشگری پاده قلعه ای باستانی و با ارزش قرار گرفته است. قدمت این اثر تاریخی را می توان در 2 دوره پیش از اسلام و پس از اسلام مورد بررسی قرار داد، اما به عقیده عده ای معماری قلعه پاده همچون دژهای زمان ساسانیان است.

شهر باستانی ایوان کرخه از سایت های تاریخی دوره ساسانیان است. ایوان کرخه با فضایی بزرگتر از 3 برابر شوش باستان، در میان سال های 307 تا 379 میلادی به دستور شاپور دوم ساخته شد. اما در حال حاضر از این شهر تاریخی تنها بخش اندکی باقی مانده است.

در گذشته های دور پیش از ورود به شهرها برای یافتن راه صحیح جاده ها، در میان کوه و دشت، بلندترین منطقه را انتخاب می کردند و میل یا همان برج راهنمایی را بر روی آن بنا می کردند. هدف از ساخت این ساختمان های برج مانند، راهنمایی قافله ها و مسافرین بود.