بهترین مراکز دیدنی جهان

خیابان سوی رامبوتری به طور موازی با خیابان کائو سان (Khao San) امتداد می یابد. ولی با وجود اینکه این دو خیابان در نزدیکی یکدیگر واقع شده اند، دنیاهای مختلفی دارند. رامبوتری ظاهر بانکوک را قبل از وجود آسمان خراش ها به شما نشان می دهد.

14 قلعه برای محافظت از مرزهای شهر قدیمی بانکوک در زمان سلطنت پادشاه رامای اول ساخته شد، ولی بیشتر آن ها در طول سال ها ناپدید شدند. فقط قلعه های پرا سومن و ماهاکان (Mahakhan) توانسته اند در بانکوک باقی بمانند.

کلیسای سنت پلی کارپ قدیمی ترین کلیسای ازمیر است و نمایانگر نقش باستانی سمیرنا، به عنوان یکی از هفت کلیسای وحی است که در سال 1620 بازسازی شد. سنت پلی کارپ توسط یوحنا به فرستاده و اسقف سمیرنا تبدیل شد.

این مسجد، در بازار تاریخی کمرالتی در منطقه ای به نام کستانه پازاری (بازار شاه بلوط)، که در آن فروشگاه های ادویه، فروشگاه های لباس و فروشگاه های غلات وجود دارد، توسط پسر امین، حاجی احمد آقا در سال 1663 ساخته شده.

مسجد شادیروان یکی از پنج مسجد کمرالتی است و در منقطه‌ای واقع شده که زمانی در مرز ساحل بوده و به همین دلیل حیاط ندارد. این مسجد که به اواخر قرن شانزدهم و اوایل قرن هفدهم میلادی باز می گردد.

این بنا توسط حاجی احمد، فرزند سالپچی زاده حاجی محمود ساخته شده است. این مسجد که می‌توان با عبور از بازار سالپچی اغلو به آن رسید، در محل مسافرخانه های بزرگ و کوچک این بازار واقع شده و در سال 1906 به عنوان محلی برای عبادت افتتاح شد.

بنایی که اسم واقعی آن مسجد حاجی حسین است، به دلیل منطقه باش اوتوراک در کمرالتی، جایی که در آن واقع شده است، زمانی به این نام شناخته می‌شد. این سازه که در سال 1652 ساخته شده به شکل دو طبقه است و دقیقا مانند مساجد شادیروان و کستانه پازاری (بازار شاه بلوط) می‌باشد.

اولین موزه باستان شناسی ازمیر در سال 1927 در کلیسای ایاوکلا (گزلو) در تپچیک پس از سه سال فعالیت‌های جمع آوری اشیا افتتاح و دومین موزه باستان شناسی نیز در سال 1951 در پارک فرهنگ تاسیس شد. این موزه مدرن در منطقه‌ای به مساحت 5000 متر مربع در کوناک تاسیس شد.

موزه مردم شناسی، که در همان منطقه موزه باستان شناسی قرار دارد در قرن نوزدهم با سبکی شبیه به سبک نئوکلاسیک ساخته شده است. این موزه ظاهری شبیه آثار دوره بیزانس دارد و توسط فرانسویان، به عنوان بیمارستان سنت روچ و صومعه ای برای افراد مبتلا به طاعون ساخته شد.

این موزه پس از موزه استانبول، دومین موزه اسباب بازی در ترکیه و موزه تقریبا جدیدی است که با همکاری شهرداری کوناک و خانم عمران بارادان، یک هنرمند مشهور سرامیک اهل ترکیه در سال 2004 افتتاح شد. این موزه در همسایگی واریانت منطقه کوناک و در عمارتی که عمران بارادان برای موزه اهدا کرده واقع شده است.