بهترین مراکز دیدنی ایران

بقعه شیخ زین الدین علی خاموش اثری به جا مانده از قرن های دهم و یازدهم هجری قمری می باشد که در تاریخ 9 اردیبهشت سال 1382 با شماره 8555 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این بقعه متعلق به شیخ علی خاموش می باشد.

بقعه ابودردا اثری باقی مانده از قرن هفتم هجری می باشد که در تاریخ 9 بهمن سال 1384 با شماره 13914 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. احتمال دارد که این بنا دراصل بخشی از مجموعه دارالشفای صاحبی بوده باشد.

بقعه آخوند کرباسی اثری باقی مانده از قاجار در سال 1384 لا شماره 13906 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این بقعه که طی گذر زمان آسیب دیده بود به تازگی مرمت و بازسازی شده است.ملاجعفر کرباسی عالم و فقهی نامدار بوده که در قرن 12 هجری زندگی می کرده است.

یکی از گورستان های مهمی که در روستاهای جزیره قشم قرار دارد گورستان تم سنیتی است که مقبره بی بی مریم در آن قرار دارد. طبق دانسته ها، تم سنیتی نامی است که از عبارت "Tomb Saint" گرفته شده و احتمالا اسپانیایی ها این نام را روی آن گذاشته اند و معنای آن، مقبره مقدس است.

شهرستان یزد به عنوان یکی از باستانی ترین شهرهای ایران دارای جاذبه های گردشگری تاریخی بسیاری است و بقعه پیر حسین مدوئیه در ابرکوه یکی از آثار به جا مانده از دوران قاجار در این شهر می باشد.

یزد به عنوان دومین شهر تاریخی جهان، دارای فرهنگ و تمدنی غنی می باشد و از همین رو اماکن تاریخی بسیاری را نیز در خود جای داده است. این بناها هم از نظر فرهنگی و هم از نظر معماری آثاری بی نظیر هستند که همواره گردشگران بسیاری را مجذوب خود می کنند.

مقبره اعلاء اثری به جا مانده از قرن هفتم هجری قمری است که در تاریخ 26 اسفند سال 1386 با شماره 22137 توسط سازمان میراث فرهنگی ایران به عنوان یکی از آثار ملی کشور ثبت شده است.

آرامگاه چهل دختران تفت یکی از آثار ارزشمند متعلق به قرن پنجم هجری قمری است که در 54 کیلومتری جنوب غربی تفت و در روستای توران پشت قرار دارد. به گفته اهالی روستای توران پشت، در این مقبره چهل دختر در یک زمان دفن شده اند که به همین دلیل نام چهل دختران را بر آن نهاده اند.

ابن باکویه شیرازی، جهانگرد و شاعر ایرانی، از عرفای صوفی مسلک صده چهارم و پنجم هجری بوده که به باباکوهی شهرت یافته است. آرامگاه باباکوهی که متعلق به پس از اسلام است و قدمتی به اندازه دوره آل بویه دارد یکی از مکان های تاریخی و دیدنی شهر شیراز است.

آبش خاتون، دختر اتابک سعد بن سعد زنگی وترکان خاتون، در قرن هفتم هجری قمری ملکه ایران بوده و به عنوان تنها حکمران زن این استان شناخته می شود. ملکه آبش خاتون عروس یازدهمین پسر هلاکو خان مغول، در حدود 22 سال بر مسند پادشاهی نشست و در این بین زندگی خود را در شیراز و تبریز سپری کرد.