بهترین مراکز دیدنی ایران

در عصر قجر حمام های زیبای زیادی در تهران ساخته می شد و حکم کافه های امروزی برای گردهمایی های دوستانه و خانوادگی را داشت. یکی از این حمام های قدیمی زیبا در عصر فتحعلی شاه قاجار در مجله پامنار تهران در نزدیکی مسجد پامنار ساخته شده است.

حمام اشرف که رابینو (سرکنسول دولت بریتانیای کبیر در شهر رشت در اوایل قرن بیستم) آن را به نام حمام اشرف سلطان خوانده است، یکی از بناهاى کمتر شناخته شده به جا مانده از قرن دوازدهم هجرى قمرى است.

حمام اسلام منشاد یکی از این دست حمام های زیبای به یادگار مانده از دوره ایلخانی است که در شهرستان مهریز، دهستان میانکوه و روستای منشاد و در فاصله ۶۰ کيلومتري شهر يزد قرار دارد.

حمام استهریج با قدمتی مربوز به دوران قاجار و با شماره 2897 در تاریخ 5 آذر سال 1379 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این حمام در سال 1380 مرمت و بازسازی شد و سپس به موزه مردم شناسی تغییر کاربری داده شده است.

حسینیه و میدان وقت و ساعت و نخل یزد مربوط به دوره قاجار می شود، این اثر در تاریخ 25 اسفند سال 1378 با شماره 2656 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. میدان وقت و ساعت از جمله بناهایی است که در کتاب تاریخ یزد، نوشته جعفر محمد جعفری، از آن یاد شده است.

در زمان ناصرالدین شاه قاجار در محله فروزش بازاری قرار داشته که از تقاطع دو راسته آن چهارسوقی پدید آمده بود. چهارسوق ها معمولا سقف های گنبدی شکل دارند اما چهارسوق محله فروزش دارای یک مخروطی با هشت ضلع می باشد.

بازار بزرگ تهران یکی از قدیمی ترین بازارهای ایران است که بخش هایی از آن به دوران زندیه باز می گردد. چهارسوق بزرگ بازار بزرگ تهران یکی از بخش های بازار بزرگ است که بیش از 450 سال قدمت دارد. در چهارسوق سقف های گنبدی شکل وجود دارند که با کاشی کاری و مقرنس کاری تزیین شده اند.

گفته می شود زمانی فرد زاهدی به نام مرتاض علی در این مکان به عبادت می پرداخته و به همین سبب این مکان برای مردم شیراز مکانی مقدس شناخته می شود و داستان ها و روایاتی از چله گرفتن و برآورده شدن حاجات در این مکان بیان می کنند.

قدمت چارپاخانه میبد به دوران قاجار باز می گردد و یکی از زیباترین آثار تاریخی واقع در میبد می باشد. این اثر در تاریخ 19 مرداد سال 1379 و با شماره 2767 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

یکی از سازه های مهم و حیاتی در دوران گذشته چاپارخانه ها بودند که در میان جاده ها ساخته می شدند تا محلی برای استراحت چاپارهای دولتی و کاروان ها باشد. به علاوه این ساختمان های ارزشمند که بیشتر خدمات پستی ارائه می دادند، برای تعویض اسب ها نیز استفاده می شدند.