بهترین مراکز دیدنی ایران

خانه هنرمندان در پارک هنرمندان واقع شده است. این خانه در زمان رضاشاه پهلوی پادگان بوده و تا سال 1375 جز مناطق نظامی محسوب می شده است. این خانه در زمان ریاست جمهوری احمد خاتمی با مشارکت وزارت ارشاد و شهرداری تهران تبدیل به خانه هنرمندان شد.

عمارت با شکوه و زیبای مقدم از خانه های تاریخی شهر تهران است. این بنای چشم نواز در دوره قاجار ساخته شد و مالک آن احتساب الملک و خاندان وی بودند که در نهایت به فرزندش، محسن مقدم رسید. محسن مقدم از پایه گذاران دانشگده هنرهای زیبای تهران بود.

خانه و باغ اتحادیه تنها یادگار باقی مانده از خیابان لاله زار قدیمی است و به دلیل قدمت و معماری قاجاری اش اهمیت ویژه ای پیدا کرده است. این خانه از روز های قبل انقلاب محل رفت و آمد مهمانان خارجی و نشست های سیاسی بوده است.

خانه مینایی خانه یکی از زنان غیر رسمی ناصرالدین شاه قاجار و مادر کامران میرزا نایب السلطنه سوم بوده است که امروزه تبدیل به موزه خیابان ولیعصر شده و هفت بخش دارد. خانه مینایی به سبک قاجاری ساخته شده است که دو حیاط دارد و ساختمان در وسط قرار گرفته است.

خانه مهرپرور به صورت 2 طرف ساخت، در طرفین شمالی و جنوبی حیاطی مستطیل شکل با 360 متر مربع مساحت ساخته شده است. شواهد موجود در این خانه حکایت از قدمت قجری این عمارت دارد.

مهدی اخوان ثالث شاعر نام دار و موسیقی پژوه ایرانی بود و با تخلص م.امید اشعار اجتماعی و روایتی از زندگی مردم را به تصویر کشید. به گفته فرزند اخوان، خانه او در حال حاضر رو به تخریب است و سقفش در حال فروریختن است.

قدمت خانه موید علایی به دوره قاجار یعنی بیش از 130 سال پیش بر می گردد. این بنا محل زندگی دکتر سید حسین علایی، فرزند سید یحیی موید علایی بوده است که اکنون به عنوان بنیاد ایران شناسی از آن استفاده می شود.

خانه محمدحسن مدرس در محله عودلاجان در واقع خانه ای است که وی از وزیر مختار فرانسه در سال 1289 اجاره کرد. وقتی مدرس به عنوان مجتهد ناظر بر مصوبات مجلس تعیین شد از اصفهان به تهران آمد و این خانه را اجاره کرد.

خانه شهید رجایی هم مانند خانه دکتر شریعتی و پرفسور حسابی نه به خاطر هنر معماریش بلکه به خاطر روح بلند و سبک زندگی صاحبش مورد توجه واقع شده است و از سال 1373 به موزه تبدیل شد. خانه ای 254 متری بسیار ساده که تا سال 1373 محل زندگی همسر ایشان بوده است.

خانه موزه صبا متعلق به ابوالحسن صبا از بزرگترین موسیقیدانان ایرانی است که به وضیت وی در سال ۱۳۵۳ تبدیل به خانه موزه شده تا محلی برای آموزش موسیقی به هنر دوستان باشد. این خانه موزه دارای پنج اتاق و یک زیر زمین است.