بهترین مراکز دیدنی ایران

قدمت خانه موید علایی به دوره قاجار یعنی بیش از 130 سال پیش بر می گردد. این بنا محل زندگی دکتر سید حسین علایی، فرزند سید یحیی موید علایی بوده است که اکنون به عنوان بنیاد ایران شناسی از آن استفاده می شود.

خانه موسوی واقع در محله دروازه میدان ابرکوه، در مجاورت خانه سید علی آقا و خانه آقازاده، بنایی مربوط به دوران قاجار است که در سال 1375 با شماره 1840 در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده. این خانه اعیان نشین در سه جبهه برای استفاده در فصول مختلف و یک حیاط مرکزی ساخته شده.

خانه موسوی اثر باقی مانده از دوران قاجار می باشد که درتاریخ 24 بهمن سال 1375 با شماره 1840 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این خانه قدیمی کاربری مسکونی داشته است.

خانه موتمن الاطبا با صد و سی سال قدمت، اولین خانه سه طبقه ساخته شده در تهران است که متعلق به میرزا زین العابدین دنبلی ضرابی معروف به موتمن الاطبا اولین فارغ التحصیل مدرسه دارالفنون می باشد. وی یکی از حاذق ترین پزشکان در دربار ناصرالدین شاه بود.

خانه ملجیک یک خانه قجری است که در زمان ناصرالدین شاه قاجار ساخته شده است. ملیجک یا غلامعلی خان عزیزالسلطان، پسربرادرزن ناصرالدین شاه و فرزند ملجیک اول میرزا محمدخان گروسی بود. این خانه نیز مانند تمام خانه های قجری دارای یک عمارت دو طبقه است.

خانه ملک زاده با قدمتی مربوط به دوران قاجار در تاریخ 28 دی سال 1379 و با شماره 2950 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این خانه باشکوه متعلق به حاج محمد صادق بوده است که چهار نسل از این خانواده در آن زندگی کرده اند.

خانه ملک ثابت یکی از خانه های تاریخی متفاوت و بی نظیر شهر یزد است که قدمت آن به دوران صفوی می رسد. این خانه با معماری متفاوت خود ارزش بافت تاریخی شهر یزد را دوچندان کرده است که از این حیث، بسیار جالب توجه است.

عمارت ملک التجار، بنایی تاریخی است در میان انگورستانی به قدمت افشاریان. نادر شاه افشار در زمان پادشاهی، انگورستانی را که برای مردم بود از آن خود کرد تا آن که در زمان حکومت ناصرالدین شاه قاجار این باغ به سرپرست امور مالی حکومت اصفهان رسید.

خانه ملک با قدمتی از دوره قاجار است و در آن زمان تنها حمام خصوصی شهر را در خود داشت. این بنا یکی از چندین املاک وقفی موحوم حاج حسین ملک است که در سال 1385 به عنوان خانه توریست انتخاب شد. این خانه قبلا وسیع تر از اکنون بود.

ملاباشی، منجم ناصر الدین شاه در زمان سلطنت ظل السلطان بود. او مالک کوچه و این بنا بود که همچون انسانی فرهیخته از خانه خود برای فعالیت های فرهنگی و مذهبی استفاده می کرد. در زمان خرید او، این خانه به این اندازه بزرگ و زیبا نبود.