بهترین مراکز دیدنی ایران

در ایران، به خصوص اصفهان و مناطق کویری از گذشته سنت ساختن برج هایی برای کبوتران وجود داشته. درون این برج ها حفره هایی به شکل خانه خانه یا اصطلاحا چشمه وجود داشت و آنها را برج کبوتر خانه نیز می نامیدند.

برج رسکت از دیدنی ترین بناهای تاریخی شهر ساری است و قدمت آن به قرن پنجم هجری قمری باز می گردد. بر اساس نظریه ها این برج درواقع آرامگاه چند تن از شهریاران آل باوند بوده است.

در گذشته های دور پیش از ورود به شهرها برای یافتن راه صحیح جاده ها، در میان کوه و دشت، بلندترین منطقه را انتخاب می کردند و میل یا همان برج راهنمایی را بر روی آن بنا می کردند. هدف از ساخت این ساختمان های برج مانند، راهنمایی قافله ها و مسافرین بود.

یکی از آثار بسیار با ارزش واقع در شهرستان خاتم، برج اداره می باشد. این برج زیبا که تنها برج تاريخي دهستان هرابرجان است در گذشته برای حفاظت از این دهستان استفاده می شده و حالت دیده بانی داشته است، اما اکنون متروکه می باشد.

ساری به عنوان مرکز استان مازندران، دارای بخش های مختلفی است که هرکدام زیبایی های خاص خود را دارند. دودانگه یکی از بخش های شهرستان ساری در استان مازندران است که دو دهستان بنافت و فریم را در خود جای داده است.

بازدید از سواحل، کوهستان ها و جنگل های انبوه و سرسبز خطه شمال از فعالیت های رایج اغلب مسافرانی است که برای تعطیلات به استان مازندران سفر می کنند. اما به غیر از این جاذبه های طبیعی دیدنی و آثار تاریخی زیبای آن، مکان های دیدنی و سرسبز دیگری از جمله باغ ها و بوستان ها نیز وجود دارند.

جاذبه های طبیعی استان مازندران از مهمترین مقاصد گردشگری شمال کشور هستند که به دلیل مناظر و طبیعت زیبا و همچنین آب و هوای معتدل خود شناخته شده هستند. باغ سرخ آباد یکی از روستاهای دیدنی در شهرستان سوادکوه این استان است.

شهر باستانی ایوان کرخه از سایت های تاریخی دوره ساسانیان است. ایوان کرخه با فضایی بزرگتر از 3 برابر شوش باستان، در میان سال های 307 تا 379 میلادی به دستور شاپور دوم ساخته شد. اما در حال حاضر از این شهر تاریخی تنها بخش اندکی باقی مانده است.

امامزاده هاشم آمل یکی از امامزاده های قديمي ايراني است که قدمت آن به دوران صفویه می رسد. آرامگاه او در ۶۰ کیلومتری شمال غرب تهران قرار گرفته و زمانی که از تهران به سمت لاریجان حرکت می کنید با نزدیک شدن به امامزاده گنبد طلایی رنگ آن از دور به خوبی قابل مشاهده است.

امامزاده نورالدین احمد اثری به جا مانده از دوران صفوی است که با شماره 6314 در تاریخ 7 مهر سال 1381 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این امامزاده به امامزاده پاگنده نیز مشهور است.