بهترین مراکز دیدنی ایران

مسجد حاج محمدحسین که اولین مسجد آجری شهر و ساخت دوران صفویه است به همت و هزینه حاج محمدحسین، تاجر اردکانی بنا شده. این مسجد تنها ساخته او نیست، بلکه مدرسه، بازار، چهارسوق، تیمچه و آب انبار نیز از دیگر وقف‌های اوست.

شهر میبد با تاریخی چندین هزار ساله، مقصد گردشگران بسیاری از سراسر دنیا و ایران است. مسجد جامع فیروزآباد نیز یکی از جادبه‌های روستای فیروزآباد میبد است. نخستین چیزی که شما را در نگاه اول به خود جذب می‌کند، گنبد آجری و زیبای این مسجد است.

این بنا که متصل به یک مدرسه است مربوط به دوره قاجار است، و در تاریخ ۱۵ دی ماه سال 1375 با شماره ثبت ۱۸۲۸ در فهرست آثار ملی ثبت شده است. این مسجد که توسط ملا محمد باقر بنا شده دارای بخش تابستانه و زمستانه است.

مسجد چند صد ساله تاریخانه دامغان با قدمت ساسانی در ابتدا کاربری آتشکده داشت اما در قرن 2 قمری به مسجد تبدیل شد و بنای آن نیز گسترش یافت. به نوعی می توان گفت این مجموعه ارزشمند از نخستین مساجد ایران به شمار می رود و از مراکز اصلی عارفان و صوفیان محسوب می شود.

مسجد آقا محمود با قدمتی از دوران صفویه به دستور آقا محمود حکیم باشی، پزشک و تاجر اهل کرمانشاه، در طی یکی از اسفارش به تهران ساخته شد. او علاوه بر دستور ساخت مسجد، دستور ساخت مدرسه و آب انبار را نیز داد.

مسجد حاج رجب علی قبل از انقلاب فرهنگی سال 57 محلی برای جذب گردشگران در تهران محسوب می شد. مهمترین شاخصه این مسجد وجود اولین سقف بیضی و اولین گنبد بیضی تهران در این مسجد است. همچنین وجود چاه قرآن در این مسجد ویژگی خاص است.

در زمان حکومت صفویه مساجد بسیاری در اصفهان ساخته شدند، یکی از این مساجد در محله قدیمی لنبان است. این مسجد روی خرابه های مسجدی ساخته قرن 8 قمری و در زمان شاه سلیمان صفوی ساخته شده است.

سلیمان خان رکن الملک، نایب الحکومه ظل السلطان بود و او را با لقب رکن الملک می شناختند. مسجد رکن الملک نیز در سال 1325 قمری توسط او ساخته شد. این مسجد در ابتدا مسجد اقصا نامیده می شد ولی با نام سازنده خود یعنی رکن الملک شناخته شد.

قدیمی ترین مسجد در ایران مسجد جامع بازار تهران است که بیش از هزار سال قدمت دارد. قدمت این مسجد به دوران آل بویه باز می گردد که در زمان صفویه و قاجار گسترش یافته و به شکل امروزی درآمده است.

مسجد جزایری یا مسجد حاج ابراهیم تاجراصفهانی در انتهای بازارچه عباس آباد در ابتدای کوچه مزینی قرار گرفته است. آنچه که از شواهد و قرائن پیداست یکبار ساختمان اصلی مسجد تخریب شده و در سال 1335 این مسجد توسط مهندس لرزاده مجددا بازسازی شده است.