بهترین مراکز دیدنی ایران

مسجد برخوردار اثری به جا مانده از دوران پهلوی می باشد که در تاریخ 25 آبان سال 1384 با شماره 13727 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این بنا ساخته ای از شخصی به نام حاج محمد حسین برخوردار که از تاجران ابریشم بوده است، می باشد.

مسجد جامع بفروییه یا مسجد حاجی ملک در محله پایین بخش بفروییه شهر میبد قرار دارد. این مسجد نیز از قسمت های مختلفی چون گرمخانه مخصوص فصل های سرد و ایوان و تابستان خانه تشکیل شده‌. این بنا با خشت و گل ساخته شده و تنها قسمت کوچکی از قسمت شرقی بام آجری است.

این بنا که متصل به یک مدرسه است مربوط به دوره قاجار است، و در تاریخ ۱۵ دی ماه سال 1375 با شماره ثبت ۱۸۲۸ در فهرست آثار ملی ثبت شده است. این مسجد که توسط ملا محمد باقر بنا شده دارای بخش تابستانه و زمستانه است.

در سال 700 هجری قمری، غازانخان فرمانروا این ناحیه بود. در آن زمان شمس الدین عبدالله دستور ساخت مسجد تاریخی بابا عبدالله را صادر کرد. بنا کنونی مسجد از قسمت های مختلف، شامل سردر، شبستان، صحن، گنبد خانه، پیش طاق، درگاه و ایوان است.

مسجد جامع عقدا در ۷۴ کیلومتری نایین و در حاشیه جاده یزد - اصفهان قرار دارد. این مسجد دارای دو بخش گرمخانه برای فصول سرد و ایوان تابستانه برای روزهای گرم سال است. این ایوان تابستانی در ده سال اخیر ساخته شده.

مسجد آقا نور یکی از مساجد قدیمی و دیدنی های ارزشمند شهر اصفهان است. ساخت این مسجد در زمان شاه عباس اول شروع شده و پس از مرگ او در نخستین سال سلطنت شاه صفی به پایان رسیده است.

مسجد آقا محمود با قدمتی از دوران صفویه به دستور آقا محمود حکیم باشی، پزشک و تاجر اهل کرمانشاه، در طی یکی از اسفارش به تهران ساخته شد. او علاوه بر دستور ساخت مسجد، دستور ساخت مدرسه و آب انبار را نیز داد.

این مجموعه به دست امیر جلال الدین چخماق که از سرداران تیموری بود در سده هشتم خورشیدی و با همکاری همسر وی فاطمه خاتون که مقبره او نیز در ضلع شمالی این مکان قرار دارد ساخته شد. او این بنا را برای رونق بخشیدن به یزد ساخت.

یکی از جاذبه های گردشگری استان یزد مسجد امیر المومنین زارچ است که اثری باقی مانده از دوران قاجار می باشد و در تاریخ 16 اسفند سال 1384 با شماره 14542 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. گفته می شود این بنای 120 ساله در دوران سلسله های افشار و زند نیز وجود داشته است.

مسجد آمنه گل روستای ندوشن که اولین پایه های آن در قرن هشتم هجری گذاشته شده، به یک اتاق کوچک گلی و اندود گچ محدود می شود.قطعه سنگی خاکستری به ابعاد ۴۰ در ۴۰ سانتی متر در این بنا موسوم به سنگ محراب وجود دارد که با خط نسخ آیاتی از قرآن بر آن نوشته شده‌.