بهترین مراکز دیدنی ایران

در عصر قجر حمام های زیبای زیادی در تهران ساخته می شد و حکم کافه های امروزی برای گردهمایی های دوستانه و خانوادگی را داشت. یکی از این حمام های قدیمی زیبا در عصر فتحعلی شاه قاجار در مجله پامنار تهران در نزدیکی مسجد پامنار ساخته شده است.

خانه امین الضرب در خیابان امیرکبیر یکی دیگر از خانه های قاجاری است که دست نخورده باقی مانده است. خانه امین الضرب یک عمارت دو طبقه است که مثل همه خانه های عهد قاجار در طبقه زیرینش حوضخانه ای وجود دارد و در طبقه فوقانی تالار با گچبری های زیبا و آینه کاری است.

خانه ملجیک یک خانه قجری است که در زمان ناصرالدین شاه قاجار ساخته شده است. ملیجک یا غلامعلی خان عزیزالسلطان، پسربرادرزن ناصرالدین شاه و فرزند ملجیک اول میرزا محمدخان گروسی بود. این خانه نیز مانند تمام خانه های قجری دارای یک عمارت دو طبقه است.

قدیمی ترین عمارت اداری ساخته شده در تهران عمارت قزاقخانه است که در سال 1271هجری شمسی ساخت آن به دستور مظفرالدین شاه قاجار آغاز شد و در زمان ناصرالدین شاه تکمیل گردید. این عمارت دقیقا در روبه روی سر در باغ ملی قرار گرفته است.

خانه صالح مربوط به اواخر دوره قاجار اوایل دوره پهلوی با معماری ترکیبی از معماری قاجاریه و معماری غربی می باشد. این خانه متعلق به الله یار صالح از رجل سیاسی دوران مصدق می باشد که بعدها به ورثه اش رسید.

خانه فاضل عراقی که امروزه به بیمارستان دادگستری معروف است متعلق به مستشار و رییس دیوان عالی دوره پهلوی به نام فاضل عراقی می باشد که در سال 1334 با 35 تخت بیمارستانی وقف شد تا به عنوان بیمارستان زنان مورد استفاده قرار بگیرد.

عمارت هفت تن متعلق به محمد حسن اعتماد السلطنه نویسنده، دانشمند و مترجم دوران ناصرالدین شاه قاجار می باشد. اعتماد السلطنه به نوعی همراه و ندیم 25 ساله شاه قاجار نیز محسوب می شد. او در سفرهای زیادی همراه ناصرالدین شاه بود.

خانه های قدیمی زیادی در تهران وجود دارند که ارزششان و حرمت و اعتبارشان را از مالکشان دریافت کرده اند و از لحاظ معماری ارزش هنری ندارند. خانه سپانلو هم جزو یکی از این خانه هاست که متعلق به دوره قبل از انقلاب است و قدمتش نزدیک به 63 سال می رسد.

خانه موتمن الاطبا با صد و سی سال قدمت، اولین خانه سه طبقه ساخته شده در تهران است که متعلق به میرزا زین العابدین دنبلی ضرابی معروف به موتمن الاطبا اولین فارغ التحصیل مدرسه دارالفنون می باشد. وی یکی از حاذق ترین پزشکان در دربار ناصرالدین شاه بود.

انجمن شاهنشاهی حکمت و فلسفه برای نخستین بار در سال 1353 به صورت یک انجمن خصوصی توسط سید حسین نصر در ایران شکل گرفت. این انجمن با تقلید از موسسه بین المللی فلسفه در فرانسه و با ترغیب ریموند کلیبانسکی رییس این موسسه در فرانسه کار خود را آغاز کرد.