بهترین مراکز دیدنی ایران

این مدرسه توسط امیر یوسف خواجه بهادر، ملقب به غیاث الدین، یکی از فرماندهان دوره تیموری در دوران سلطنت میرزا شاهرخ (807-850 قمری) ساخته شد. تا مدتها به نام بانی اولی اش یوسفیه خوانده می شد اما بعدها به مدرسه دو در یا دو درب نامیده شد.

خانه مستوفی از جاذبه های گردشگری شهر با تمدن شوشتر است و روزانه پذیرای گردشگران داخلی و خارجی بسیاری است. این بنا همچون دیگر آثار باستانی شهر شوشتر از ارزش تاریخی بالایی برخوردار بوده و قدمت آن به دوره حکومتی مظفر الدین شاه قاجار می رسد.

خانه و باغ اتحادیه تنها یادگار باقی مانده از خیابان لاله زار قدیمی است و به دلیل قدمت و معماری قاجاری اش اهمیت ویژه ای پیدا کرده است. این خانه از روز های قبل انقلاب محل رفت و آمد مهمانان خارجی و نشست های سیاسی بوده است.

چشمه علی شهرری با قدمت 8000 سال از زیر تخته سنگی جاری می شود و نام اصلی آن سورین می باشد. در چشمه علی یک سنگ نگاره وجود دارد که نقش برجسته فتحعلی شاه و 16 پسرش می باشد. در سمت راست این نقش برجسته شاه با بازی بر دوش در زیر سایبانی در حرکت است.

خانه تاریخی دولو یکی از هزاران خانه تاریخی است که شانس آورده و چشم سینماگران را به خودش جلب کرده است و توانسته از چنگال غول تخریب انبوه سازان جان سالم به در ببرد. سریالهایی ماند کیف انگلیسی و شهرزاد در این خانه ساخته شده اند.

خانه مینایی خانه یکی از زنان غیر رسمی ناصرالدین شاه قاجار و مادر کامران میرزا نایب السلطنه سوم بوده است که امروزه تبدیل به موزه خیابان ولیعصر شده و هفت بخش دارد. خانه مینایی به سبک قاجاری ساخته شده است که دو حیاط دارد و ساختمان در وسط قرار گرفته است.

اگرچه جنگل ها و دریای خزر از مقاصد گردشگری محبوب استان مازندران هستند، جاذبه های تاریخی این استان دست کمی از جاذبه های طبیعی آن ندارند و بازدید از آنها شما را ناامید نخواهد کرد. تپه های باستانی سرخ رود یکی از مکان های تاریخی در شهرستان محمود آباد این استان است.

اگرچه جنگل ها و دریای خزر از مقاصد گردشگری محبوب استان مازندران هستند، جاذبه های تاریخی این استان هم دست کمی از جاذبه های طبیعی آن ندارند و بازدید از آنها شما را ناامید نخواهد کرد. سقانفارهای عبدالله آباد گلیرد یکی از مکان های تاریخی در شهرستان محمود آباد این استان است.

بقعه سیدگل زرد اثری به جا مانده از دوران تیموری می باشد که در تاریخ 25 آبان سال 1384 با شماره 13900 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. به دلیل وجود دو بقعه سید گلسرخ و سید گل مشکیجه در نزدیکی این بقعه گمان می رود این سه شخص با یکدیگر برادر بوده باشند.

بقعه ملا اسماعیل اثری به جا مانده از قرن 13 هجری قمری می باشد. میرزا سلیمان حسن طباطبایی این بقعه را برای یکی از واقفان دوران قاجار به نام آخوند ملا اسماعیل بن عبدالملک عقدایی ساخته است و خودش نیز در این بقعه دفن شده است.