بهترین ایران

از سمت جاده امین آباد- هفت دستگاه که به کوه طبرک می رسی خرابه هایی از یک برج را می بینی که در مورد آن دو روایت متفاوت موجود است. روایت اول این برج را منسوب به امیر حسام الدین سنقر اینانج سلطان دوره سلجوقی می نامند که به دست نوکران و جیره خوارانش کشته شد.

در خیابان ولی عصر بالاتر از چهارراه مولوی پشت ایستگاه اتوبوس خانه دو طبقه 721 متری وجود دارد که روی آن تابلوی بزرگ اتحادیه تهیه و تولید گوشت گوسفندی تهران نصب شده است. البته این خانه زمانی محل زندگی سوگلی ناصرالدین شاه بوده است.

در خیابان جمالزاده، کوچه نادر، خانه دو طبقه ساده ای وجود دارد که بر روی آن تابلوی «خانه موزه دکتر علی شریعتی» دیده می شود. این خانه از لحاظ معماری و زیبایی شناسی هیچ برتریی به سایر خانه های معمولی ندارد ولی محل اتفاقات بسیار مهمی بوده است.

عمارت هفت تن متعلق به محمد حسن اعتماد السلطنه نویسنده، دانشمند و مترجم دوران ناصرالدین شاه قاجار می باشد. اعتماد السلطنه به نوعی همراه و ندیم 25 ساله شاه قاجار نیز محسوب می شد. او در سفرهای زیادی همراه ناصرالدین شاه بود.

خانه های قدیمی زیادی در تهران وجود دارند که ارزششان و حرمت و اعتبارشان را از مالکشان دریافت کرده اند و از لحاظ معماری ارزش هنری ندارند. خانه سپانلو هم جزو یکی از این خانه هاست که متعلق به دوره قبل از انقلاب است و قدمتش نزدیک به 63 سال می رسد.

انجمن شاهنشاهی حکمت و فلسفه برای نخستین بار در سال 1353 به صورت یک انجمن خصوصی توسط سید حسین نصر در ایران شکل گرفت. این انجمن با تقلید از موسسه بین المللی فلسفه در فرانسه و با ترغیب ریموند کلیبانسکی رییس این موسسه در فرانسه کار خود را آغاز کرد.

برج و دروازه های ندوشن اثری باقی مانده از دوران مظفریان و صفوی می باشند. در دوران قدیم که به منظور دفاع از شهر و راهنمایی مسافران در میان بیابان ها، دور و اطراف شهرها را با برج ها و قلعه ها محصور می کردند ندوشن نیز به همین شکل حصار کشی شده بوده است.

خانه نواب وکیل اثری باقی مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 17 اسفند سال 1381 با شماره 7762 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این خانه که اکنون واحدی از میراث فرهنگی یزد در آن مستقر است به دستور میرزا سید محمد رضوی معروف به نواب وکیل بنا شده است.

آب انبار حاج سید حسین اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 11 مرداد سال 1384 با شماره 12340 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. سازنده این آب انبار حاج سید حسین خویدکی بوده است که در کنار این آب انبار آب انبارهای دیگری نیز بنا کرده است.

برج چهاردر اثری به جا مانده از دوران های افشار و زند می باشد که در تاریخ 22 مرداد سال 1384 با شماره 13022 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این برج با مصالحی نظیر خشت، گل و سنگ ساخته شده است و پلان کلی آن مربع مانند می باشد.