می توان از مسجد جامع عزیزیه به عنوان نمونه ای برجسته از معماری اواخر دوران عثمانی نام برد، مسجدی واقع در مرکز شهر قونیه که در طی سال های 1671 تا 1676 توسط شیخ احمد (Shayh Ahmed) داماد مصطفی پاشا ساخته شد. بنای این مسجد در اثر آتش سوزی تخریب شد اما با کمک مادر سلطان عبدالعزیز مرمت و بازسازی گردید و از نو به نام پرتونیال والده سلطان نامگذاری شد. معماری این مسجد تلفیقی از سبک باروک و معماری سنتی عثمانی است، بنایی با خصوصیات منحصربه فرد که مانندش را در هیچ بنای دیگری نخواهید یافت. خصوصیاتی نظیر دو مناره که شامل ایوان نیز می شود، عدم دسترسی راحت به سقف اصلی و عریض تر بودن پنجره ها نسبت به درب هایش.