بهترین مراکز دیدنی ایران

روستای لاسیب در استان اصفهان، بافتی تاریخی و کهن دارد. از خصوصیات این خطه می توان به مردمان خون گرم، قنات های پر آب و ساختمان هایی قدیمی مانند آسیاب آبی و حمام قدیمی اشاره کرد.

در شهرستان چادگان روستایی به نام مشهد کاوه قرار دارد داستان های تاریخی و حماسی کاوه آهنگر در آن شکل گرفته است. برخی معتقد اند کاوه آهنگر در مرز های جغرافیایی استان اصفهان متولد شده بود و همین موجب ارتباط این روستا با کاوه آهنگر شده است.

نجف آباد شهر شکوفه های بادام، عسل و انار است و از دیگر شهرهای دیدنی استان اصفهان به شمار می رود. اغلب شهرت این شهر به علاوه بر میوه های لذیذ قالی های دست بافت با کیفیت آن است.

اوره نام روستایی در بخش مرکزی نطنز است و در ده کرکس قرار گرفته است. طبق آخرین سرشماری در سال 1395 این روستا 374 نفر جمعیت در 123 خانواده است. طبیعت چشم نواز اوره یکی از زیباترین جلوه های استان اصفهان را در بیشتر روزهای سال به نمایش می گذارد.

خینه نام روستایی در شهرستان سمیرم و قرارگیری آن در دامنه دنا سبب ایجاد طبیعت مطبوع و زیبای آن شده است. قدمت این روستا به قبل از دوران ساسانیان می رسد و حدود 7000 سال تخمین زده می شود.

مازندران یکی از زیباترین استان های کشور است که با جاذبه های بسیار متنوع اش به یکی از محبوب ترین مقاصد گردشگری تبدیل شده است. این گنجینه سبز، پر است از شهرها و روستاهای خیره کننده که هر شخصی باید حداقل یک بار از آنها دیدن کند.

ساری یکی از زیباترین شهرهای مازندران و کل کشور است که جاذبه های فراوان و بسیار متنوعی را در خود جای داده است از همین رو همواره مورد توجه گردشگران داخلی و خارجی بوده است. یکی از دلایل اصلی تبدیل شدن این شهر به یکی از قطب های اصلی گردشگری ایران روستاهای جنگلی و کوهستانی آن هستند.

ولاغوز یکی از روستاهای کوچک از توابع بخش چهاردانگه در حدود ۵۰ کیلومتری جنوب شهرستان ساری است که براساس آخرین سرشماری مرکز آمار ایران که در سال ۱۳9۵ صورت گرفته، جمعیت آن 258 نفر بوده ‌است.

پایین کولا یکی از روستاهای کهن ساری است که قدمت آن به دوران پیش از اسلام و ساسانیان می رسد. این روستا از توابع بخش مرکزی این شهرستان می باشد و براساس آخرین سرشماری مرکز آمار ایران که در سال ۱۳9۵ صورت گرفته، جمعیت آن ۵۸۹ نفر بوده است.

تیله بن یکی از روستاهای کوچک بخش چهاردانگه در ۱۱۰ کیلو متری شرق ساری است که براساس آخرین سرشماری مرکز آمار ایران که در سال ۱۳9۵ صورت گرفته، جمعیت آن 99 نفر بوده ‌است.