بهترین جهان

خیابان بان بات شاید آخرین مکان موجود در بانکوک باشد که هنوز هم در آن کاسه های برنجی تولید می شود و راهبان بودایی با آن ها صدقه ها را حمل می کنند. نام این محل به معنای "خانه کاسه صدقه راهب" است.

موزه کارگر تایلند، در کنار ایستگاه قطار ماکاسان (Makkasan) واقع شده و در ابتدا یک ایستگاه پلیس راه آهن بود. در این ساختمان یک طبقه، داستان های مهمی روایت می شود که اغلب آن ها غم انگیز یا تکان دهنده هستند.

پارک سانتیفاپ در وسط محوطه یادبود پیروزی بانکوک قرار دارد. این پارک 32375 متر مربعی ممکن است از اکثر پارک های این شهر کوچکتر باشد، اما اغلب به دلیل فعالیت هایی که بیشتر آن ها مربوط به موسیقی است، شناخته می شود.

ساحل کوسامبا یکی از چندین ساحل دارای ماسه سیاه و عجیب و غریب در شرق بالی است. این ساحل به دلیل داشتن مزارع نمکی سنتی خود که قدمت آن ها تقریبا به 1000 سال قبل باز می گردد شناخته شده است.

ساحل گونونگ پایونگ یکی از "سواحل پنهان" در جنوب بالی است که در آن می توانید از محیطی خلوت، آرام و مشرف به مناظر خیره کننده دریا لذت ببرید. این مکان نام خود را از مجموعه معابد هندوی بالی به همین نام (Pura Dhang Kahyangan Gunung Payung) در بالای صخره گرفته است.

معبد راچابوپیت که در سال 1869 توسط پادشاه رامای پنجم ساخته و نامگذاری شد به دلیل ویژگی های معماری آن مورد توجه است. معماری این معبد ترکیبی از سبک های تایلندی و گوتیک و تزیین با ظروف چینی زیبای تایلندی می باشد.

علاوه بر اهمیت بارز مذهبی، معبد بوان نیوت به دلیل پیوندهای دیرینه خود با دربار سلطنتی تایلند، تقدس ویژه ای نیز یافته است و این امر به خصوص برای تایلندی ها بسیار مهم است. این معبد که در سال 1826 توسط شاهزاده ماها ساکدیپولسپ، یکی از پسران پادشاه رامای سوم در جزیره راتاناکوسین بانکوک تاسیس شد.

مدوی ساحلی است که کمتر شناخته شده و در موقعیت عالی در ضلع غربی جزیره قرار گرفته است و بیشتر حال و هوای بالی را قبل از تبدیل شدن به یک مقصد گردشگری ارائه می دهد.

فهرست بهترین سواحل وارنا بدون نام بردن از ساحل تراکتا کامل نمی شود. این ساحل بهترین مکان برای رهایی از شلوغی و هیاهوی مناطق ماسه ای نزدیک به مرکز شهر است. این ساحل زیبا یک گوهر پنهان در خلیج است که محلی ها از آن اطلاع دارند اما تعداد کمی از گردشگران از وجود آن آگاه هستند.

طرح این کلیسا متعلق به یک معمار ایتالیایی به نام رودلفو والنتینو است. او یک کلیسای نئوگوتیک با یک محراب و یک برج ناقوس بلند ایجاد کرد. فضای داخلی اصلی این کلیسا با قربانگاه مرمر، نیم ستون و طاق های متقاطع تزئین شده است.