بهترین مراکز دیدنی ایران

پل چوبی یا پل جویی نام پلی است بین دو پل الله وردی خان یا سی و سه پل و پل خواجو. در سال 1065 قمری شاه عباس دوم دستور داد تا این پل را به عنوان راهی میان کاخ های حاشیه شمالی زاینده رود و کاخ های حاشیه جنوبی آن بسازند.

سردر قیصریه در واقع ورودی باشکوه یکی از بازار های قدیمی اصفهان به نام قیصریه است. سردر قیصریه در گذشته از دروازه های بسیار مهم ورودی شهراصفهان بوده و اصفهان جدید را به محدوده قدیمی شهر وصل می کرده است.

بناهای صفوی یکی از زیباترین آثار به جا مانده در شهر اصفهان به شمار می روند و خانه حاج رسولی ها یکی از آن ها است که به اواخر این حکومت باز می گردد. عمارت حیاطی مستطیل شکل دارد و خانه ها هر 4 جبهه آن را در بر گرفته اند.

خانه دهدشتی با قدمت قاجاری اش بسیاری از المان های معماری قاجار را در خود دارد. شما می توانید امضای معماری قاجار را در پنجره های چوبی عمارت با شیشه های رنگی و مشبک ببینید. عمارت دهدشتی از بیرون 3 طبقه به نظر می رسد و در طبقه دوم ایوانی ستون دار به چشم می خورد.

یکی از خانه های دیرینه شهر اصفهان خانه قزوینی ها است، بنایی زیبا با پنجره های گسترده و به رنگ خاک. با نگاه کردن به آن به عجین شدنش با زمین و معماری های تاریخی این شهر پی خواهید برد و حال هوای دلنشینی را تجربه خواهید کرد.

کاخ چهلستون کاخی در دل باغی قدیمی بسیار زیبایی قرار دارد و از کاخ باغ های سلطنتی ایران به شمار می رود بازدید از آن به عنوان قدمگاه شاهان صفوی، نمونه ای بی بدیل از هنر و معماری اصیل ایرانی، کلکسیونی زیبا و فاخر از نقاشی ها و هنرهای دیگر تجربه ای مثال زدنی خواهد بود.

بابا رکن الدین یکی از زاهدان و عارفان بزرگ قرن 7 و 8 قمری بوده و در زمان سلطان ابوسعید مغول می زیست. او مسعود بن عبدالله بیضاوی نام داشته و اصل و نسبش به شهرستان بیضا در استان فارس می رسد.

خانه حقیقی محل سکونت فردی به نام اخوان حقیقی بوه است. این خانه یکی از بناهای دوره صفویه است و نشانه های معماری آن دوران را کاملا در خود دارد. علاوه بر این نشانه ای معماری قاجار به ندرت در آن به چشم می خورد.

شهر با تمدن اصفهان تعداد قابل توجهی مسجد را در خود جای داده است که قدمت تعدادی از آنها به سال های بسیار قبل باز می گردد. مسجد دروازه نو نیز یکی از این مکان های عبادی تاریخی است و یادگاری به جا مانده از دوران قاجار می باشد.

آرامگاه ساروتقی از آرامگاه های بسیار قدیمی اصفهان به شمار می رود. این بنا محل دفن ساروتقی اصفهانی، از افراد سرشناس صفویه بود. این مسجد هرچند صحن چندان بزرگی ندارد ولی گنبد منحصر به فردی دارد و معماری آن از نمونه های خاص آن زمان است.