بهترین مراکز دیدنی ایران

نیاسر شهر گل های محمدی، از شهرستان های کاشان است. این شهر زیبا و سرسبز، معنی نام خود را از سایه و سرما سخت گرفته است، برخی نیز آن را ایستاده معنی کرده اند.

استان مازندران با انبوهی از شهرها و روستاهای سرسبز از توریستی ترین استان های کشور محسوب می شود و همه روزه مقصد مطلوبی را برای مسافران و گردشگران فراهم می کند. روستای ازنی از جمله جاذبه های مهم مازندران می باشد که در بخش چهاردانگه شهرستان ساری و دامنه کوهی با همین نام قرار گرفته است.

روستای افجه در 5 کیلومتری شهر لواسان و 30 کیلومتری شمال شرق تهران قرار گرفته است. رودخانه های افجه از میانه این روستا و رودخانه تبله رود از شرق این روستا عبور می کنند و طبیعتی سرسبز را برای ساکنان این روستا به ارمغان می آورند.

در دل کویر زیبای یزد یکی از شاخص ترین کاروانسراهای عهد صفویه قرار دارد. این بنای دوار با نام زین الدین از رباط های بسیار زیبایی است که نزدیک به 400 سال پیش ساخته شده است. علی رقم هندسه دایره کاروانسرا، داخل این بنای تاریخی 12 وجهی بوده است.

این مسجد که اکنون بقایای آن باقی مانده، قدیمی ترین مسجد خراسان و از منحصر به فرد ترین مساجد ایران بوده است. باستان شناسان بر این باورند که این مسجد در اواست قرن پنجم هجری ساخته شده. از بخش های مختلف می توان به شبستان قبله، صحن و شبستان شمالی اشاره کرد.

موزه پرستیژلند و مجموعه آثار قدیمی و ارزشمند آن گستره تاریخی را از 6000 سال قبل از میلاد مسیح تا زمان معاصر را شامل می شود. این مجموعه توسط کلکسیون داری به نام حسین حسین پناه، گردآوری شده اند.

ابوزیدآباد یکی دیگر از شهر های ایران در دشت کویر است ولی متاسفانه به اندازه سایر دشت های کویری از جمله کویر مصر و کویر مرنجاب مشهور نبود، اما در سال های اخیر طرفدارانی بین کویر نوردان پیدا کرده است. این کویر به جهت قرار گرفتن در جوار شهری به نام ابوزیدآباد به این اسم خوانده می شود.

دریاچه سد گلپایگان یکی از چندین جاذبه این شهر است و در قرن 14 خورشیدی ساخته شده است، شروع ساخت این سد در سال 1323 بود و در سال 1336 ساخت آن تمام شد. سد گلپایگان اولین سد مدرن ایران و همچنین اولین سد مخزنی خاکی است.

طبیعتی پر از گونه های مختلف گیاهی و جانوری در کنار رودخانه جاجرود که در دو قدمی تهران هوای پاکش آن را کاملا از تهران مجزا می کند. منطقه حفاظت شده جاجرود، در قدیم شکارگاه سلطنتی شاهان قاجاری بوده که از ابتدای حکومت پهلوی به عنوان منابع ملی برای استفاده عموم در نظر گرفته شده است.

ابتدای قرن 16 میلادی پرتغالی ها به استعمار ایران پرداختند و در طی این سال ها قلعه های متعددی را در نواحی ساحلی دریای عمان و خلیج فارس بنا کردند. یکی از این قلعه ها در استان سیستان و بلوچستان و در ساحل شهر چابهار قرار گرفته است.