بهترین مراکز دیدنی ایران

بقعه سیدگل زرد اثری به جا مانده از دوران تیموری می باشد که در تاریخ 25 آبان سال 1384 با شماره 13900 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. به دلیل وجود دو بقعه سید گلسرخ و سید گل مشکیجه در نزدیکی این بقعه گمان می رود این سه شخص با یکدیگر برادر بوده باشند.

برج هشتل یکی از بناهای تاریخی استان مازندران در شهر آمل است که در تاریخ ۷/۵/۱۳۸۲ به شماره ۹۳۵۱ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است. برج هشتل در واقع مجموعه ای از پنج برج آرامگاهی است که در 5 کیلومتری شرق آمل از جاده بابل، در روستایی به همین نام قرار گرفته است.

برج و دروازه های ندوشن اثری باقی مانده از دوران مظفریان و صفوی می باشند. در دوران قدیم که به منظور دفاع از شهر و راهنمایی مسافران در میان بیابان ها، دور و اطراف شهرها را با برج ها و قلعه ها محصور می کردند ندوشن نیز به همین شکل حصار کشی شده بوده است.

یزد از قدیمی ترین شهرهای ایران و جهان است که ساخت و تولد آن را به یزدگرد سوم ساسانی نسبت می‌دهند و در آن زمان "کثه" نامیده می‌شده. بنایی برج و باروهای این شهر را به زمان دیلمیان و اتابکان می‌رسد که دیوارهایی مستحکم و دروازه‌هایی برای تردد مردم داشته.

برج مدور از بناهای دوره سلجوقیان است و طبق کتیبه موجود در بنا، سال ساخت آن به 563 هجری قمری بر می گردد. این برج در شهر زیبای مراغه قرار گرفته است اما در رابطه با سازنده و فرد دفن شده در آن اطلاعاتی وجود ندارد. برج مدور از مزارهای شهر مراغه به شمار می رود.

برج مبارکه اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 10 خرداد سال 1382 با شماره 8681 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این برج 7 متری با مصالحی نظیر خشت و گل در دو طبقه ساخته شده است.

برج کلاه فرنگی شوشتر از بناهای بجا مانده از زمان ساسانیان است و بخشی از مجموعه با ارزش سازه های آبی شوشتر به حساب می رود. به عقیده برخی کاربری اصلی بنا به عنوان محل دیدبانی شاپور ساسانی و یا قیصر روم برای نظارت کردن بر ساخت مجموعه آبی شوشتر بوده است.

برج کبوتر خانه میبد به عنوان یک برج بی نظیر و درخشان از آوازه ای زیادی برخوردار است. برجی بسیار مقاوم که حتی از کبوترها هم نیز محافظت می کند. این برج با اهدافی خاص و کارآمد طراحی شده، اهدافی هوشمند نظیر پناه دادن به کبوترها و جمع آوری فضولات آنها به عنوان کود کشاورزی.

در زمان های گذشته به منظور استفاده از فضولات کبوتر ها به عنوان کود در کشاورزی بنا هایی به نام کبوتر خانه ساخته می شد تا کبوتر ها در آن مستقر شوند. تاریخچه دقیق و نحوه پیدایش این سازه ها امروزه به دقت مشخص نشده است ولی دلیل جز همین مورد استفاده در کشاورزی نداشته است.

در ایران، به خصوص اصفهان و مناطق کویری از گذشته سنت ساختن برج هایی برای کبوتران وجود داشته. درون این برج ها حفره هایی به شکل خانه خانه یا اصطلاحا چشمه وجود داشت و آنها را برج کبوتر خانه نیز می نامیدند.