بهترین مراکز دیدنی ایران

میدان عتیق یا سبزه میدان امروزه با نام میدان امام علی شناخته می شود و به شکل فضایی ذوزنقه می باشد و اطراف آن با ساختمان های 2 طبقه محصور است. سبزه میدان قبلا یکی از میدان های اصلی شهر بود و ساخت آن به زمان سلجوقیان بر می گردد.

اگرچه جنگل ها و دریای خزر از مقاصد گردشگری محبوب استان مازندران هستند، جاذبه های تاریخی این استان هم دست کمی از جاذبه های طبیعی آن ندارند و بازدید از آنها شما را ناامید نخواهد کرد.

در قلب شهر تهران هنوز بقایای آسیاب های آبی مربوط به دوران قاجاریه وجود دارد که گندم مردم محل را تا همین 50 سال گذشته آرد می کرده اند، اما اینک تبدیل به خرابه هایی شده اند که بیشتر محل تجمع معتادین است. یکی از این آسیاب ها آسیاب والی است.

شهر زیبای شیراز علاوه بر خانه های تاریخی زیبا، بناهای ارزشمند باستانی و موزه های غنی، عبادتگاه های چشمگیر و کم نظیر مانند مساجد، کلیساها و آرامگاه امامزادگان را نیز در بر می گیرد. یکی از این عبادتگاه های ویژه از لحاظ تاریخی و معماری، کلیسای مریم مقدس شیراز است.

بنای ارگ علیشاه در زمان تاج الدین جیلانی وزیر سلطان محمد خدابنده اولجایتو و سلطان ابوسعید بهادر خان در چهارصد سال پیش 716-736 هجری قمری در مرکز شهر تبریز ساخته شد. دلایل باستان شناسی و تاریخی نشان می دهد که ارگ علیشاه در واقع مسجد علیشاه است.

مسجد آقا محمود با قدمتی از دوران صفویه به دستور آقا محمود حکیم باشی، پزشک و تاجر اهل کرمانشاه، در طی یکی از اسفارش به تهران ساخته شد. او علاوه بر دستور ساخت مسجد، دستور ساخت مدرسه و آب انبار را نیز داد.

پل معلق یا پل فلزی آمل یکی از آثار به جا مانده از دوره پهلوی اول است که در داخل شهر آمل و در کنار پل دوازده چشمه قرار دارد. این پل یکی از بناهای ارزشمند توریستی و یکی از نمادهای آمل است و در واقع از دو بخش معلق یکسان تشکیل شده که کنار هم قرار گرفته اند.

در میان بافت تاریخی یزد، میدان امیرچخماق با قدمتی نزدیک به قرن 9 قمری و حکومت تیموریان یکی از نشانه های شهری و مرتفع شهر یزد محسوب می شود. این بنای ارزشمند کاربری های متنوعی ازقبیل مسجد، تکیه، کاروانسرا، خانقاه، حمام عمومی و قنات را در خود جای داده است.

یکی از خاص ترین آب انبارهای شهر کویری یزد آب انبار ستی فاطمه یا آب انبار میدان امیر چخماق می باشد که از دوران تیموری باقی مانده است و در تاریخ 16 اسفند سال 1384 با شماره 14856 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

این مجموعه به دست امیر جلال الدین چخماق که از سرداران تیموری بود در سده هشتم خورشیدی و با همکاری همسر وی فاطمه خاتون که مقبره او نیز در ضلع شمالی این مکان قرار دارد ساخته شد. او این بنا را برای رونق بخشیدن به یزد ساخت.