بهترین مراکز دیدنی ایران

میدان امام خمینی یا میدان توپخانه سابق به دستور امیرکبیر صدر اعظم ناصرالدین شاه در زمینی مستطیل شکل با ابعاد 110 در 220 متر ساخته شد. ساخت این میدان بین سالهای 1246 تا 1256 به مدت ده سال به درازا کشید.

بارزترین ویژگی مسجد امام حسن عسگری آمل قدمت آن است که بر اساس تخمین سازمان میراث فرهنگی، تاریخ بنای این مسجد به سال ۱۴۰هـ ق بر می گردد که باعث می شود قدیمی ترین مسجد آمل و کهن ترین حوزه علمیه ایران باشد.

حسینیه و میدان وقت و ساعت و نخل یزد مربوط به دوره قاجار می شود، این اثر در تاریخ 25 اسفند سال 1378 با شماره 2656 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. میدان وقت و ساعت از جمله بناهایی است که در کتاب تاریخ یزد، نوشته جعفر محمد جعفری، از آن یاد شده است.

گالری هپتا که در واقع یک گالری هنرهای تجسمی می باشد در خیابان کریم خان زند با دو سالن نمایش و یک فروشگاه همه روزه به جز پنج شنبه ها پذیرای علاقمندان به هنر می باشد. این گالری که تمرکزش را بر روی هنر مدرن و معاصر ایران قرار داده است از سال 1392 مشغول به کار شد.

میدان حسن آباد یکی از زیباترین میادین شهر تهران است که در زمان رضاشاه پهلوی همزمان با مدرن سازی ایران ساخته شد. داستان ساخت این میدان زیبا بر می گردد به زمانی که زمین های منطقه حسن آباد در تملک میرزا یوسف آشتیانی یکی از افراد دربار قاجار بود.

مسجد حکیم از مساجد سبک چهار ایوانی دوره صفوی است و با نام مسجد جورجیر نیز شناخته می شود. حکیم محمد داوود، پزشک شاه عباس دوم در محل ویرانه های مسجد جامع دیلمی این مسجد را بنا کرد. بر اساس کتیبه های موجود در سردر و ایوان های مسجد به خط محمد رضا امامی هستند.

مسجد حاج رجب علی قبل از انقلاب فرهنگی سال 57 محلی برای جذب گردشگران در تهران محسوب می شد. مهمترین شاخصه این مسجد وجود اولین سقف بیضی و اولین گنبد بیضی تهران در این مسجد است. همچنین وجود چاه قرآن در این مسجد ویژگی خاص است.

عمارت هفت تن متعلق به محمد حسن اعتماد السلطنه نویسنده، دانشمند و مترجم دوران ناصرالدین شاه قاجار می باشد. اعتماد السلطنه به نوعی همراه و ندیم 25 ساله شاه قاجار نیز محسوب می شد. او در سفرهای زیادی همراه ناصرالدین شاه بود.

گنبد خشتی، مقبره یکی از نوادگان هفدهمین نسل از امام موسی به نام امیر سلطان غیاث الدین محمد بن امیر طاهر الموسی است. وجه تسمیه این بنا مصالح به کار رفته در گنبد آن است که خشت می باشد. این بنا در ابتدا در دوره تیموری ساخته شده و در دوران صفویه و قاجار تکمیل شد.

کاروانسرای گلشن یزد اثری به جا مانده از دوران قاجار است که توسط سازمان میراث فرهنگی ایران در تاریخ 18 اردیبهشت سال 1380 و با شماره 3805 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.