بهترین مراکز دیدنی ایران

خانقاه سلطان محمود شاه یا شیخداد در روستای بندرآباد شهرتان اشکدز واقع شده. این روستای قدمتی 1500 ساله دارد که در گذشته منطقه تجاری بوده. روستای بندرآباد در فاصله 10 کیلومتری از شهر اشکدز قرار دارد و تمام اهالی روستا می توانند شما را به محل خانقاه راهنمایی کنند.

در فاصله 72 کیلمتری از شهر یزد، در قبرستانی بر بالای تپه‌ها، واقع در روستای توران پشت گنبدی دیده می‌شود.این گنبد سنگی بر برجی 8 ضلعی بنا شده و از نظر سبک معماری و ساخت دوره سلجوقی یک نمونه فاخر تلقی می‌شود.

در روستای فهرج با قدمت 5 هزار ساله، مسجد جامع فهرج تنها مسجد باقیمانده از قرن اول هجری در ایران محسوب می‌شود. قدمت این بنا به 1400 سال میرسد. یک بنای تاریخی که همچنان حیات و روح در آن جریان دارد و از ابتدای عمر خود هیچ تغییری نکرده.

قدمگاه فراشاه مسجدی است در جاده تفت-دهشیر و بنام علی بن موسی الرضا بنا شده. طبق سنگ نوشته مرمری این بنا، این مکان قدمگاه حضرت علی بن موسی الرضا بوده و به دستور گرشاسب بن علی از امرای دوره دیلمی در سال 512 هجری ساخته شده.

قلعه سریزد یا دژ سر یزد، مربوط به دوره ساسانیان واقع در شهرستان مهریز، روستای سریزد است. در سال 54 در فهرست آثار ملی ثبت شده است. این مکان تاریخی با مساحت 8000 متر مربع و 468 حجره در خود برخلاف اسمش کاربرد نظامی نداشته و صرفا جهت ذخیره و نگهداری غلات، طلا، جواهر و پول ساخته شده.

کوهمره سرخی از مناطق کوهستانی شهر شیراز و در نزدیکی رشته کوه زاگرس قرار دارد. آبشار کوهمره سرخی یا رمقان در منطقه ای بکر و جنگلی با آب و هوای معتدل و مناظر چشم نواز در دل کوه کوهمره سرخی جای گرفته است.

یکی از جاذبه های گردشگری شهر شیراز، دریاچه سد درودزن می باشد. این سد بر روی رودخانه کر احداث شده و از نوع مخزنی خاکی با هسته رسی است. نام پیشین این سد داریوش بوده زیرا سد ماهیت تاریخی نیز دارد.

بنا بر اعتقاد مردم مزار شیخ بهاالدین در این محل قرار گرفته و نام نجم الدین شیخ محمود بن شمس الدین شیخ محمد بهاالدین بر روی سنگ قبری که در این آرامگاه دیده می شود نوشته شده است.

کاروانسرای رباط نو اثری به جا مانده از دوران صفوی است که با شماره 3850 در تاریخ 25 اردیبهشت سال 1380 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این کاروانسرا در انتهای روستا و در اطراف میدان فرافر قرار گرفته است.

مسجد جامع خورمیز سفلی با قدمتی مربوط به دوران قاجار و با شماره 2802 در تاریخ 16 مهر سال 1379 توسط سازمان میراث فرهنگی ایران به عنوان یکی از آثار ملی به ثبت رسیده است.