مرتب سازی براساس:
در سال 700 هجری قمری، غازانخان فرمانروا این ناحیه بود. در آن زمان شمس الدین عبدالله دستور ساخت مسجد تاریخی بابا عبدالله را صادر کرد. بنا کنونی مسجد از قسمت های مختلف، شامل سردر، شبستان، صحن، گنبد خانه، پیش طاق، درگاه و ایوان است.
این مجموعه به دست امیر جلال الدین چخماق که از سرداران تیموری بود در سده هشتم خورشیدی و با همکاری همسر وی فاطمه خاتون که مقبره او نیز در ضلع شمالی این مکان قرار دارد ساخته شد. او این بنا را برای رونق بخشیدن به یزد ساخت.
مسجد شاه اصفهان یا مسجد امام یکی از آثار نفیس باقی مانده از زمان صفویه است. این مسجد به خاطر ابتکارات معماری، هوش و نبوغ مهندسان و معماران و خلاقیت در تزیینات، الگویی برای ساخت مسجدهای بعد از خود شد.
بارزترین ویژگی مسجد امام حسن عسگری آمل قدمت آن است که بر اساس تخمین سازمان میراث فرهنگی، تاریخ بنای این مسجد به سال ۱۴۰هـ ق بر می گردد که باعث می شود قدیمی ترین مسجد آمل و کهن ترین حوزه علمیه ایران باشد.
مسجد آقا محمود با قدمتی از دوران صفویه به دستور آقا محمود حکیم باشی، پزشک و تاجر اهل کرمانشاه، در طی یکی از اسفارش به تهران ساخته شد. او علاوه بر دستور ساخت مسجد، دستور ساخت مدرسه و آب انبار را نیز داد.
مسجد آقا عباس آمل از جاذبه های گردشگری مذهبی تاریخی مازندران و یکی از آثار متعلق به دوران صفوی و قاجار است. این مسجد در شرق کلاگر محله قرار گرفته و از مساجد قدیمی آمل است و مرمت هایی بر روی بنای فعلی این مسجد انجام گرفته است.
مسجد آقا ابرکوه مربوط به دوره قاجار است. این مسجد در تاریخ 5 بهمن سال 1378 با شماره 2562 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. مسجد آقا ابرکوه سردر بسیار بزرگی در مجاورت با خیابان شهید باهنر دارد. بعد از سردرکریاس ورودی واقع شده و در دو طرف کریاس دو دالان قرار گرفته.
مدرسه میرزا ابوالحسن خان معمار باشی از جمله مدارس علمیه قدیمی در جنوب شهر تهران، در محله امامزاده یحیی می باشد. بر طبق کتیبه بالای سر در مسجد، سال ساخت این مسجد به سال ۱۳۰۳ هجری شمسی بر می گردد.
مدرسه کمالیه در محله شاه کمالیه یزد، شهر مهد علم و تمدن واقع شده. این مدرسه در گذشته جزیی از یک مجموعه بزرگ شامل مدرسه و آب انبار بوده که گنبد کنونی در وسط آن مجموعه قرار داشته. به مرور زمان قسمت هایی از آن تخریب شده یا به صورت خانه های مسکونی درآمده.
مدرسه علمیه امام خمینی که در سال ۱۳۷۷ با شماره ۲۱۸۵ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده، یک بنای قاجاری است که در ضلع جنوب شرقی مسجد جامع یزد، جنب چهارسوق و بازار شاهی واقع شده است. حدود ۲۰۰ سال پیش این مدرسه به همت شاهزاده ولی میرزا ساخته شد.