بهترین مراکز دیدنی ایران

گنبد غفاریه از دیگر گنبدهای شهر زیبای مراغه است و در کنار رودخانه صوفی چای، جای گرفته است. این بنا در قرن 8 هجری قمری و در زمان ابوسعید بهادر ساخته شده است. معماری گنبد غفاریه نظیر گنبد سرخ این شهر از هندسه چهار ضلعی پیروی می کند.

واژه استودان به معنای استخوان دان و واژه گبر به معنای زرتشتی در لغت نامه دهخدا آمده است. استودان گبرها به معنای استخوان دان زرتشتیان است. ایرانیان در زمان ساسانیان پیرو دین مقدس زرتشت بودند و معتقد بودند نباید عناصر چهارگانه شامل خاک، باد و آب و آتش را آلوده نمود.

پیروان دین یهودی پس از استقرار در اصفهان شروع به ساخت بنا هایی به عنوان عبادتگاه کردند و نام آنها را کنیسه گذاشتند. این کنیسه ها همگی زمانی آباد بودند ولی کنیسه عمو شعیا یکی از قدیمی ترین آن ها می باشد. این کنیسه از زمان قاجار باقی مانده است و امروزه متروکه محسوب می شود.

یکی از جاذبه های تاریخی استان لرستان چیزی جز یک مناره آجری تاریخی نیست. برای این که جادوی تاریخ در رگ هایتان جریان پیدا کند می توانید از ضلع غربی وارد مناره شوید و با بالا رفتن از 99 پله دورانی به بام مناره برسید و از ارتفاع 30 متر تمام مناظر اطراف را تماشا کنید.

کاروانسرای زیبای سعدالسلطنه از زیباترین بناهای تاریخی شهر قزوین است. در سال 1272 خورشیدی (1310 قمری) ساخت این بنا به دستور حاکم وقت قزوین، محمدباقر خانه سعدالسلطنه اصفهانی، در زمان ناصرالدین شاه آغاز شد.

آتشکده بهرام ری یا تپه میل به بقایای آتشکده ای از دوره ساسانیان اطلاق می شود که در 12 کیلومتری جنوب شرقی حرم شاه عبدالعظیم، دو کیلومتری جنوب بخش قلعه نو از توابع کهریزک در روستایی به نام چال طرخان بر روی تپه ای با ارتفاع 18 متر به ابعاد 20 در 25 متر قرار دارد.

کاروانسرای فتحعلی شاهی که آن را با نام های حاج کمال و رباط کریم هم می شناسند در زمان فتحعلی شاه ساخته شده است. روی کتیبه ای که بر روی این سر در این کاروانسرا قرار داشته است نام کاروانسرای کمال و تاریخ ساخت 1245 هجری قمری نشان می دهد.

این مدرسه توسط امیر یوسف خواجه بهادر، ملقب به غیاث الدین، یکی از فرماندهان دوره تیموری در دوران سلطنت میرزا شاهرخ (807-850 قمری) ساخته شد. تا مدتها به نام بانی اولی اش یوسفیه خوانده می شد اما بعدها به مدرسه دو در یا دو درب نامیده شد.

مصلا در دوره صفویه و زمان سلطنت شاه سلیمان (سال1087 قمری) به همت حاجی ملک و معماری حاجی شجاع ساخته شد. گفته می شود در آینده نزدیک این بنا به مجموعه فرهنگی تاریخی تبدیل خواهد شد. اجزای کلی بنای آن گنبد آجری، یک ایوان بلند و رواق های طرفین آن است.

از سمت جاده امین آباد- هفت دستگاه که به کوه طبرک می رسی خرابه هایی از یک برج را می بینی که در مورد آن دو روایت متفاوت موجود است. روایت اول این برج را منسوب به امیر حسام الدین سنقر اینانج سلطان دوره سلجوقی می نامند که به دست نوکران و جیره خوارانش کشته شد.