بهترین مراکز دیدنی ایران

تکیه امیر چخماق بخشی از مجموعه امیر چخماق در بافت تاریخی شهر یزد است. این مجموعه دارای بازار، مسجد، تکیه، دو آب انبار و یک بقعه است. این مجموعه در قرن نهم هجری به وسیله امیر جلال الدین چخماق و با یاری همسر وی به منظور آبادانی شهر یزد بنا شد و در دوره شاه عباس صفوی تغییراتی کرده.

یزد از قدیمی ترین شهرهای ایران و جهان است که ساخت و تولد آن را به یزدگرد سوم ساسانی نسبت می‌دهند و در آن زمان "کثه" نامیده می‌شده. بنایی برج و باروهای این شهر را به زمان دیلمیان و اتابکان می‌رسد که دیوارهایی مستحکم و دروازه‌هایی برای تردد مردم داشته.

حمام های عمومی ایران، همواره از نظر هنر معماری و نقش غیر قابل انکار آنها در فراهم آوردن محلی برای گرد هم آمدن و ملاقات مردم با یکدیگر، مورد توجه بوده اند. حمام حسن آباد یکی از حمام های دوران قاجار است که اگرچه قدیمی است ولی به شکل مدرن بازسازی شده و حتی مجهز به دوش است.

خانه دکتر حجت واقع در خیابان امام خمینی یزد در زمینی به وسعت440 متر مربع بنا شده و دارای معماری کویری و اصیل ایرانی می باشد که از دوران صفویه و اوایل دوره قاجاریه به یادگار مانده است.

کاروانسرای ارجنان اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 11 مرداد سال 1384 با شماره 12655 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. بانی این کاروانسرا حاجی شیخ آقابابای هرندی می باشد.

کاروانسرای رباط نو اثری به جا مانده از دوران صفوی است که با شماره 3850 در تاریخ 25 اردیبهشت سال 1380 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این کاروانسرا در انتهای روستا و در اطراف میدان فرافر قرار گرفته است.

آتشکده کوچه بیوک اثری باقی مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 10 خرداد سال 1382 با شماره 9132 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این اثر در یکی از قسمت های زرتشتی نشین واقع شده است.

خانه اولیا یزد اثری باقی مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 25 آبان سال 1384 با شماره 13718 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این خانه بسیار باشکوه تاریخی در گذشته خانه ای مسکونی بوده است اما اکنون خالی از سکنه می باشد.

حمام اسلام منشاد یکی از این دست حمام های زیبای به یادگار مانده از دوره ایلخانی است که در شهرستان مهریز، دهستان میانکوه و روستای منشاد و در فاصله ۶۰ کيلومتري شهر يزد قرار دارد.

قدمت خانه موید علایی به دوره قاجار یعنی بیش از 130 سال پیش بر می گردد. این بنا محل زندگی دکتر سید حسین علایی، فرزند سید یحیی موید علایی بوده است که اکنون به عنوان بنیاد ایران شناسی از آن استفاده می شود.