استان همدان با نام باستانی هگمتانه، یکی از قدیمی ترین و کهن ترین شهرهای جهان، پایتخت سفال خاورمیانه را در خود جای داده است. لاله جین مرکز سفال ایران در نزدیکی همدان واقع شده است. به گفته باستان شناسان و مورخان، سفالگری در لاله جین حدودا به 7500 سال پیش باز می‌گردد. به همین دلیل بیش از نیمی از جمعیت آن، در صنف سفالگری و سرامیک مشغول به فعالیت هستند. با قدم گذاشتن به لاله جین علاوه بر دیدن کارگاه های سفالگری وتجربه جدید از تولید فرآیند ظروف سفالی، از بوی خوش خاک رس و گِل سفال لذت می برید.
تاریخچه لالجین:
لاله جین در طی عمر خود 2 بار ویرانی به خود دیده است. یک بار در زمان حمله مغول ها و بار دوم در زمان حکومت صفویه و حمله افغان ها به ایران. بیشتر اهالی، پیشینه لاله جین را سمت شمال و شمال غربی شهر می دانند، بطوری که هنگام حفاری در این منطقه آثاری از تنور، چاه ، خشت و سفال پیدا می شود.
وجه تسمیه:
در مورد نام زیبای لاله جین افسانه های متعددی وجود دارد. به روایتی لاچین نام پرنده ای شکاری و نام قبیله ای آذری بوده که به مرور زمان به لاله جین تغییر یافته است. اما برخی از محققان معتقد هستند، جین پسوند مکان برای لاله می باشد، چرا که این پسوند در شهرهای دیگر استان همدان مانند فارس جین، توی جین بکار رفته است. پس لاله جین را شهر لاله نیز معنا می کنند.
مردم شناسی:
مردم مهمان نواز و هنرمند لاله جین به گویشی خاص از زبان ترکی قشقایی های استان فارس سخن می گویند و علاوه بر سفالگری به کشاورزی و باغداری مشغول هستند. جمعیت این شهر در سال 1395 بالغ بر 15241 نفر بوده و در 20 سال گذشته کاهش یافته است.
آب و هوا:
میانگین دمای سالانه لاله جین نزدیک به 5/10 درجه سانتی‌گراد بالای صفر است و کمتر از نیمی از روزهای سال با دمای یخبندان رو به رو می شود. این روزها از آذرماه آغاز شده و تا فروردین ادامه می یابد. بهترین زمان برای سفر به این کهن شهر اواسط خرداد تا روزهای ابتدایی مهر است.
منابع آب و کشاورزی:
لاله جین دشت فراخی است در میان 2 رودخانه فصلی یکه چای و قوری چای، اما به دلیل پایین تر بودن از سطح آن ها از نظر آب های سطحی فقیر است، اما از لحاظ منابع آب های زیر زمینی بسیار غنی می باشد. اهالی این شهر با احداث چاه های عمیق و استفاده از موتور آب به کشت گندم، جو، صيفي‌جات، چغندر، سيب‌زميني، سير و باغ های انگور می پردازند.
سوغاتی و خوردنی های لاله جین:
مهمترین ره آورد این شهر سفال است، که به 2 دسته سنتی و مدرن تقسیم می شوند. سفال های سنتی، شکل ظاهری، اندازه و نقشینه های زیبای متفاوتی دارند و بیشتر جنبه تزئینی پیدا کرده به عنوان اشیای دکوری مورد استفاده قرار می‌گیرد و اما سفالینه های مدرن ساده و اغلب تک رنگ هستن و در مصارف خانگی استفاده می شوند.
از غذاهای این شهر می توان به انواع آش‌ها از جمله کاچی، جو، آماج و آبگوشت مخصوص لاله جین اشاره کرد.
آبگوشت لاله جین به دلیل پخت در ظروف سفالی از طعم و مزه فوق العاده ای برخوردار است و شهرت جهانی دارد و خود به تنهایی یکی از جذاب ترین بخش های سفر به این شهر محسوب می شود. از مولفه های مواد غذایی لاله جین مغذی و سنتی بودن آن است که از کیفیت بالایی برخوردار بوده و با آداب و رسوم منطقه پیوند خورده است.
در لاله جین کجا اقامت داشته باشیم:
به هنگام سفر به لاله جین می توانید در اقامتگاه های بوم گردی همچون خاطره لاله جین، مزداگرد، هتل آپارتمان سینا سکونت داشته باشید و یا از سوئیت ها و ویلاهای گردشگری با قیمت های بسیار مناسب این منطقه استفاده کنید.
ترین ها
دیدنی ها
دانستنیهای سفر
غذاهای ملل
فرهنگ و هنر
ایران گردی
ایده های سفر
سفرنامه ها
اخبار
ویدیو
ایرانگردی
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
آب و هوا
