بهترین ایران

زیارتگاه نارستانه از مکان های مقدس برای زرتشتیان است. داستان پیدایش این زیارتگاه به زمان حمله اعراب در عهد ساسانیان باز می گردد. هنگامی که شاهزاده اردشیر پسر یزدگرد سوم برای نجات جان خود به کوه ها پناه برد.

در باب هویت صاحب این مقبره روایات گوناگونی در میان مردم بومی رواج دارد. اما آنچه که بین همه مشترک است، این است که این مقبره مربوط به مرد زیباروی نی نوازی بوده است که دختران و زنان به شوق دیدن روی او و شنیدن صدای آواز سازش تا پای این کوه می آمدند.

کارلادان نام یکی دیگر از محله های قدیمی اصفهان است. این محله قبلا از روستاهای شهر ماربین محسوب می شد ولی از سال 1362 به بعد از ماربین یا خمینی شهر امروز جدا شد و جزو اصفهان به حساب آمد. منار جنبان ها در این محله واقع شده اند.

ابتدای قرن 16 میلادی پرتغالی ها به استعمار ایران پرداختند و در طی این سال ها قلعه های متعددی را در نواحی ساحلی دریای عمان و خلیج فارس بنا کردند. یکی از این قلعه ها در استان سیستان و بلوچستان و در ساحل شهر چابهار قرار گرفته است.

شهر بیشاپور با جاذبه های باستانی بسیار زیبایش کتیبه ای را در خود جای داده است که به تاریخ دقیق ساخت این سایت تاریخی اشاره می کند. کتیبه اَپَسای دبیر یا همان اَفَسای دبیر نام این سنگ نبشه است و نمایشگر نوشته هایی به 2 زبان پارتی و پهلوی است.

اگر به دنبال مقصدی مناسب برای گذراندن تعطیلاتتان هستید، استان مازندران می تواند انتخابی عالی باشد چرا که جاذبه های فراوانی را در خود جای داده است و شما را به سفری مهیج و در عین حال لذت بخش دعوت می کند.

جاذبه های طبیعی استان مازندران از مهمترین مقاصد گردشگری شمال کشور هستند که به دلیل مناظر و طبیعت زیبا و همچنین آب و هوای معتدل خود شناخته شده هستند. چشمه آب گرم ازرود بابل یکی از مکان های دیدنی در شهرستان بابل این استان است.

چشمه لنگان چشمه ای پر آب در روستای سیبک فریدونشهر است و آب آن با فشار از زیر تخته سنگ بزرگ خارج می شود. بخشی از این چشمه خروشان به لوله های چندین کیلومتری هدایت می شود.

در نواحی اطراف کویر مرکزی ایران مکان های گردشگری بسیاری وجود دارد. این جاذبه های تاریخی و طبیعی در حاشیه کویر همه ساله گردشگران زیادی را به سمت خود جذب می کند. یکی از جاذبه های تاریخی این ناحیه آتشکده خرم دشت است.

در گذشته های دور پیش از ورود به شهرها برای یافتن راه صحیح جاده ها، در میان کوه و دشت، بلندترین منطقه را انتخاب می کردند و میل یا همان برج راهنمایی را بر روی آن بنا می کردند. هدف از ساخت این ساختمان های برج مانند، راهنمایی قافله ها و مسافرین بود.